Pocket Sky Atlas

Vele amateur-astronomen hebben hem al lang in huis, de Pocket Sky Atlas van Sky and Telescope. Ik ga mij daarom ook aansluiten bij deze groep. Het handige formaat spreekt mij alvast erg aan. Het formaat is kleiner dan bij normale sterrenatlassen, maar toch goed leesbaar. Als een ervaren boekenlezer start ik met een blik op de achterflap. Ik lees dat de Pocket Sky Atlas geschikt is voor zowel ervaren waarnemers als beginnelingen. Aangezien ik ergens tussenin zweef, hoop ik dat die omschrijving goed klopt.

Handig in de Pocket Sky Atlas is zeker en vast al de achterkant van het voorblad. Er staat een voorbeeldkaartje met enkele aanduidingen. Deze geven mij inzicht in het systeem van de Pocket Sky Atlas. De kaarten zijn genummerd, de sterrenbeelden aangeduid en men geeft er zelfs in verschillende blauwtinten de Melkweg aan. Dit is alvast een goed begin van een – voor mij nog steeds – nieuw boek. Ik blader enkele bladzijde verder en ik ben verbaast over het duidelijke overzicht van de inhoudsopgave. De “Best Viewing Times” zijn er aangegeven per kaartje. Ik weet dus vanaf nu welk kaartje ik in een bepaalde tijd van het jaar zeker moet bekijken. De inleiding vertelt me meer over de motieven van de makers en hoe de atlas tot stand kwam.

Uiteraard is het nu tijd om het belangrijkste deel van het boek te bekijken: de sterrenkaarten. Persoonlijk heb ik graag vrij gedetailleerde kaarten, zoals de grote Sky Atlassen, maar die zijn bij een telescoop niet echt goed werkbaar. Dan kan je natuurlijk opteren voor een kleiner exemplaar, dat veel eenvoudiger is en voor mij net iets te simpel. Blijkbaar hebben de makers van de Pocket Sky Atlas gelijk: het formaat is handig én de kaarten blijven gedetailleerd. De zwakste magnitude reikt tot + 7. Eventuele zwakkere sterren worden soms ook nog aangeduid. Nevels worden weergegevens volgens grootte, net zoals de eventuele sterrenstelsels. Kaartje nummer één bevat, hoe kan het anders, de poolsster. De kaartjes volgen blijkbaar erg logisch op mekaar en er wordt handig weergegeven op welk kaartje je moet kijken voor het vervolg. Naarmate ik verder blader, lijkt het mij allemaal erg duidelijk weergegeven. Om dan toch één nadeel te noemen, soms zijn er kaartjes die wat vol lijken, zoals kaartje 40, de omgeving van Centaurus. Maar toch zijn de makers erin geslaagd om zelfs dit redelijk duidelijk weer te geven. Pluspunt, de kaartjes zijn onderverdeeld per deel in de hemel en je vindt bij het begin van elk deel een situering.

Nu rest er mij nog één ding en dat is gaan waarnemen met de Pocket Sky Atlas. Ik ben er zeker van dat dit mij voorgoed gaat verlossen van het dillema waar ik altijd mee zat: een kleine eenvoudige atlas nemen, of een (te) grote gedetailleerde atlas.

Dit gebeurde vandaag in 1997

Het gebeurde toen

De Amerikaanse astronoom James V. Scotti ontdekt met het Spacewatch project van de University of Arizona de planetoïde 1997 XF11. Op 26 oktober 2028 zal deze planetoïde op een afstand van 930 000 kilometer van de Aarde vliegen. Dit is 2,4 maal de afstand van Aarde tot de Maan. Tijdens zijn scheervlucht langs de Aarde zal deze planetoïde een maximale helderheid bereiken van 8,2 waardoor deze zichtbaar zal zijn met een goede verrekijker.

Ontdek meer gebeurtenissen

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

100%

Sociale netwerken