Twee dwergsterren die om elkaar heen draaien.
Foto: NASA, ESA, and A. Feild

Dubbelsterren zijn stelsels van twee of meerdere sterren, die om elkaar heen bewegen en zijn verre van uitzonderlijk. Onder deze dubbelsterren bestaan echter verschillende soorten. Zo bestaan er naast de visuele en fysische dubbelsterren nog enkele ander minder bekende soorten zoals de röntgendubbelsterren en astrometrische dubbelsterren. In dit artikel kan je alles leren over de vele soorten dubbelsterren.

Visuele dubbelsterren

Visuele dubbelsterren zijn de dubbelstersystemen die we met het blote oog of met een kijker kunnen zien en waarvan we de componenten kunnen onderscheiden. Deze kunnen optische of fysische dubbelsterren zijn.

Optische dubbelsterren

Dit zijn sterren die bij elkaar aan de nachthemel verschijnen maar niet om elkaar heen draaien. Deze sterren kunnen miljoenen lichtjaren van elkaar verwijderd zijn maar door de positie van de Aarde lijkt het alsof ze bij elkaar horen. Dit zijn geen fysische dubbelsterren.

Fysische dubbelsterren

De fysische dubbelsterren draaien wel rond elkaar door middel van een gemeenschappelijk zwaartepunt. Het gemeenschappelijk zwaartepunt of barycentrum hangt af van de massa van beide sterren aangezien het barycentrum zich altijd dichter bij de zwaarste ster bevind. De massa van een ster is niet afhankelijk van de grootte dus is de grootste ster niet noodzakelijk de zwaarste. Indien beide massa’s gelijk zijn zal het middelpunt effectief in het midden liggen. De helderste ster van de twee wordt de normale ster of hoofdster genoemd terwijl de lichtzwakkere aangeduid wordt met de naam begeleider.

barycentrum

Spectroscopische dubbelsterren

Bij deze dubbelsystemen kan men de verschillende componenten slechts onderscheiden met behulp van een spectroscoop.

Röntgendubbelsterren

In deze systemen is de begeleider een zwart gat of neutronenster. De normale ster wordt gestoord en zelfs beroofd van gas door deze compacte objecten. Dit gas wordt langzaam naar de begeleider getrokken in een proces dat we accretie noemen. Doordat de materie in spiraalvorm naar het object drijft vormt er zich een gasschil die de naam accretieschijf krijgt. Door wrijving tijdens het accretieproces wordt dit gas zodanig verhit dat het röntgenstraling uitzendt en kan worden waargenomen door röntgentelescopen en sattelieten.

Röntgendubbelster

Op deze impressie is te zien hoe een ster gestoord wordt door de zwaartekracht van een zwart gat. De heldere schijf komt niet van het zwart gat zelf,dit is röntgenstraling die wordt uitgezonden door een accretieschijf van gas rondom het zwart gat.

Contactdubbelster

De componenten in dergelijk systeem staan zo dicht bij elkaar dat ze elkaar vervormen tot een meer ovale vorm zoals een ballon. Ze reiken als het ware uit om elkaar aan te raken en wisselen daarbij materie uit. Daarom worden ze ook wel interactieve dubbelsterren genoemd.

contactdubbelster

Cataclysmische variabelen

Deze fysische dubbelsterren staan zo dicht bij elkaar dat de ene ster materie van de andere ster steelt. Dit is hetzelfde principe van de röntgendubbelsterren met het verschil dat het hier effectief om 2 actieve sterren gaat. De materie wordt langzaam naar de ster toegetrokken in spiraalvorm en vormt een accretieschijf. Na enige tijd wordt deze gasschil dikker maar onstabiel en er ontstaat een thermonucleaire explosie. Deze explosies noemen we novae of dwerg novae en brengt een drastische verandering in helderheid teweeg die soms tot10.000 keer de normale helderheid kan bedragen. Meestal wordt de ster hierbij niet vernietigd en begint de cyclus opnieuw. De lengte van de cycli kan varieren van tientallen tot honderden jaren. Dit gebeurt meestal bij witte en rode dwergen.

cataclysmische variabelen
Deze witte dwergster staat zo dicht bij een rode dwerg dat deze laatste berooft wordt van materie die dan in een accretieschijf terechtkomt rond de witte dwerg

Dit gebeurde vandaag in 1992

Het gebeurde toen

De Amerikaanse ruimtesonde Pioneer Venus Orbiter brandt op in de atmosfeer van de planeet Venus. Dit onbemande ruimtetuig werd in mei 1978 in de ruimte gebracht en kwam op 4 december 1978 in een baan om de planeet Venus terecht. Aan boord van dit ruimtetuig bevonden zich zeventien instrumenten waarmee men de atmosfeer en het oppervlak van Venus kon onderzoeken. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

100%

Sociale netwerken