Sterrenkundigen onderscheiden kometen onder kort-periodieke en lang-periodieke kometen. Kort-periodieke kometen hebben een baanomloop van minder dan 200 jaar of werden meermaals waargenomen tijdens een enkele periheliumpassage (voorbeeld: 153/Ikeya-Zhang). Ze ontvangen een permanent nummer als voorvoegsel enkel na de tweede periheliumpassage.
We kennen ze allemaal, de prachtige heldere objecten aan de nachtelijke hemel, met hun indrukwekkende staart, die maar één keer om de zoveel tijd te zien zijn. Deze wonderbaarlijke objecten worden al sinds mensengeheugenis waargenomen, weergegeven en afgebeeld in tal van schilderijen, boeken en tekeningen.
Kometen zijn één van de meest fascinerende objecten uit de sterrenkunde. Sinds mensenheugenis worden kometen al waargenomen en met de komst van de moderne technologie is de wetenschap er in geslaagd veel meer te leren over deze wonderbaarlijke hemelverschijnselen. De kern van een komeet is niet groter dan vijftig kilometer en hun oorsprong is te zoeken in de buitenste regionen van ons zonnestelsel. Wanneer dergelijke objecten te dicht bij de zon komen, ontstaat een prachtige staart die kometen kenmerken. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de meest gekende, historische en spectaculaire kometen die doorheen de geschiedenis onze nachtelijke sterrenhemel hebben beïnvloed.
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.
De twee Amerikaanse astronauten Thomas P. Stafford en Eugene A. Cernan worden aan boord van de Gemini 9 ruimtecapsule succesvol in de ruimte gebracht vanop de Cape Canaveral lanceerbasis. Tijdens deze zevende bemande Gemini ruimtemissie voert Eugene A. Cernan ondermeer een ruimtewandeling uit die meer dan twee uur duurt. Cernans ruimtewandeling werd echter al vanaf het begin geplaagd door problemen. Omdat hij geen grip had aan de buitenzijde van het ruimtevaartuig kon hij niet goed manoeuvreren. Doordat hij zich sterk moest inspannen besloeg zijn helm aan de binnenzijde waardoor hij niets meer kon zien. Met veel moeite kon hij weer terug in de capsule begeven. Foto: NASA
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerker