Het SOFIA observatorium.
Foto: NASA

Het Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy (SOFIA), een gezamenlijk project van NASA en het Duitse ruimtevaartagentschap DLR, heeft de allereerste en meest gedetailleerde kaart gemaakt van de lange filamenten die het dichtste gedeelte van de armen van een melkwegstelsel omlijnen (galactische beenderen). Het is de meest gedetailleerde kaart van de magnetische velden van G47, een reusachtig filamenteus bot in de Melkweg. De resultaten zijn gepubliceerd in The Astrophysical Journal Letters.

Op de grootste schalen volgen de magnetische velden van een melkwegstelsel de spiraalarmen ervan. Er werd dan ook aangenomen dat de velden in de botten loodrecht op het bot staan, maar uit onderzoek van SOFIA blijkt dat dit in het algemeen niet het geval is. De magnetische velden volgen niet de spiraalvorm van de armen van het melkwegstelsel, en staan in het algemeen ook niet loodrecht op de botten.

"Vóór SOFIA was het moeilijk om de magnetische velden over het geheel van de botten met hoge resolutie in beeld te brengen," zegt Ian Stephens, een astrofysicus aan de Worcester State University en hoofdauteur van het artikel. "We zijn nu in staat om zoveel onafhankelijke metingen van de magnetische veldrichting over deze botten te krijgen, waardoor we ons echt kunnen verdiepen in het belang van het magnetische veld in deze massieve filamenteuze wolken."

Stephens maakt deel uit van het Filaments Extremely Long and Dark: a MAgnetic Polarization Survey (FIELDMAPS) project, de eerste poging om het magnetisch veld van een galactische bot in zijn geheel in kaart te brengen. Van de tien botten die de groep van plan is in kaart te brengen, is het eerste project dat door FIELDMAPS wordt voltooid dat van G47, een reusachtig filamenteus bot binnen de Melkweg dat 200 lichtjaar in lengte en 5 lichtjaar in breedte is.

"Magnetische velden...kunnen mogelijk de snelheid bepalen waarmee sterren in een wolk worden gevormd. Ze kunnen ook de gasstroom sturen, de botten vormen, en de hoeveelheid en grootte beïnvloeden van de dichtste gaszakken die uiteindelijk zullen instorten om sterren te vormen," zei Stephens. "Door de oriëntatie van de velden in kaart te brengen, kunnen we het relatieve belang van het magnetische veld ten opzichte van dat van de zwaartekracht inschatten om te kwantificeren in hoeverre magnetische velden het stervormingsproces beïnvloeden."

De onderzoekers deden precies dat en waren in staat om vast te stellen dat de magnetische velden sterk genoeg zijn om te voorkomen dat gas in veel gebieden bezwijkt onder de zwaartekracht om sterren te vormen. Zij ontdekten dat de magnetische velden in het G47 bot complex waren en vaak van richting veranderden - hoewel ze in de dichtste gebieden loodrecht op het bot stonden. Dit betekent dat de parallelle velden uit de minder dichte gebieden materiaal aanvoeren naar de dichtere gebieden, waar de velden een sleutelrol spelen in de stervormingssnelheid door de geboorte van nieuwe sterren te belemmeren.

FIELDMAPS maakte gebruik van de HAWC+ polarimeter aan boord van SOFIA, die de uitlijning van stof bepaalt, waardoor astrofysici de richting van het magnetische veld kunnen bepalen, zodat het van veraf kan worden waargenomen. Dit maakte de grootste en meest gedetailleerde kaarten mogelijk die ooit zijn gemaakt van magnetische velden in galactische botten.

De groep heeft nog meer galactische beenderen te analyseren, die zij wil vergelijken met computersimulaties van spiraalstelsels. Samen zullen deze resultaten bijdragen tot een grondiger beschrijving van de rol van magnetische velden in de armen van spiraalstelsels.

Over SOFIA

SOFIA is een gezamenlijk project van de NASA en de Duitse ruimtevaartorganisatie DLR. DLR levert de telescoop, gepland vliegtuigonderhoud, en andere ondersteuning voor de missie. NASA's Ames Research Center in Silicon Valley in Californië beheert het SOFIA-programma, de wetenschap en de missie in samenwerking met de Universities Space Research Association, met het hoofdkantoor in Columbia, Maryland, en het Duitse SOFIA-instituut aan de universiteit van Stuttgart. Het vliegtuig wordt onderhouden en geëxploiteerd door NASA's Armstrong Flight Research Center Building 703, in Palmdale, Californië. Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

Bron: USRA

Dit gebeurde vandaag in 1802

Het gebeurde toen

De Duitse astronoom Heinrich Wilhelm Matthias Olbers ontdekt de planetoïde 2 Pallas. Dit was de tweede planetoïde die ooit werd ontdekt. De planetoïde 2 Pallas beweegt zich in een baan om de Zon op een afstand van ongeveer 416 miljoen kilometer en is ongeveer 550 kilometer groot. Deze ruimterots werd genoemd naar Pallas uit de Griekse mythologie, de dochter van Zeus en beschermgodin van de stad Athene. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

23%

Sociale netwerken