Waarnemingen met de bekende Hubble Space Telescope hebben aangetoond dat de onverwachte helderheidsafname van de ster Betelgeuze, afgelopen winter, wellicht is veroorzaakt doordat de ster een enorme hoeveelheid heet materiaal de ruimte heeft ingeblazen. Deze dramatische uitbarsting veroorzaakte een wolk van donker stof die de helderheid van deze ster, gezien vanaf de aarde, verminderde. 

Een internationaal team van sterrenkundigen met daarbij een aantal Nederlandse onderzoekers heeft bij nader onderzoek aan een zogeheten repeterende snelle radioflitser ontdekt dat deze flitser ongeveer elke zestien dagen een salvo afgeeft. De flitser flitst echter niet helemaal met de regelmaat van de klok, niet elke uitbarsting duurt even lang en niet elke uitbarsting is even heftig. De onderzoekers publiceren hun onderzoek in Nature van 17 juni 2020. 

Astronomen die gebruik maken van telescopen van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) hebben reusachtige vlekken ontdekt op de oppervlakken van extreem hete sterren die zich in sterrenhopen verschuilen. De sterren worden niet alleen geteisterd door magnetische vlekken, sommige produceren ook ‘supervlammen’, explosies van energie die enkele miljoenen keren heviger zijn dan vergelijkbare erupties op de zon.

Het planetenstelsel rond de ster HR8799 lijkt opmerkelijk veel op ons eigen Zonnestelsel. Het heeft vier gasreuzen tussen twee asteroïdegordels. Onderzoekers van de RuG en SRON hebben deze gelijkenis gebruikt om de aanvoer te simuleren van materiaal afkomstig van asteroïden, kometen en andere kleine hemellichamen. De simulatie laat zien dat de vier gasplaneten materiaal ontvangen van kleine hemellichamen, net als in ons Zonnestelsel.

Astronomen hebben met radiotelescopen de jet (of straalstroom) waargenomen van MAXI J1820+070, een dubbelster die bestaat uit een zwart gat en een gewone ster. Het bijna twee jaar geleden ontdekte en inmiddels veel bestudeerde systeem heeft een nieuwe verrassing in petto: niet eerder konden astronomen de jet (hoogenergetisch materiaal dat met bijna de lichtsnelheid vanaf het zwarte gat wordt weggeschoten) van een dergelijk systeem tot op zo’n grote afstand volgen.

Iets meer dan een jaar nadat de Amerikaanse Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) in de ruimte werd gebracht, hebben wetenschappers er drie exokometen met ontdekt rond de ster Bèta Pictoris. Exokometen zijn kleine hemellichamen zijn die bestaan uit gas, ijs en stof, gekenmerkt worden door een staart en zich buiten ons zonnestelsel bevinden. TESS is een ruimtetelescoop die in april 2018 werd gelanceerd en ontworpen werd om exoplaneten te ontdekken met behulp van de transitiemethode.

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA wil met een nieuwe missie op zoek gaan naar het verre verleden en de oorsprong van het heelal. Met deze missie, die de naam 'Spectro-Photometer for the History of the Universe, Epoch of Reionization and Ices Explorer' (SPHEREx) kreeg, wil men de hemel zowel in optisch licht alsook in nabije-infrarode golflengten afspeuren op om deze manier meer te leren over meer dan 300 miljoen sterrenstelsels en 100 miljoen sterren die zich op afstanden bevinden tot 10 miljard lichtjaar. Het ruimtetuig moet in 2023 de ruimte ingaan en deze missie heeft een prijskaartje van 242 miljoen dollar.

Sterrenkundigen hebben met behulp van de legendarische Hubble Space Telescope negen sterren ontdekt in jonge sterrenhoop R136 die elk meer dan honderd maal zoveel massa hebben onze eigen ster, de Zon. Samen produceren de negen 'monstersterren' dertig miljoen keer zoveel licht als de Zon. Het gaat dan ook om de grootste groep van zware sterren die tot op heden werd ontdekt. 

Een internationaal team van sterrenkundigen heeft in het heelal een nieuwe recordhouder ontdekt. Zo heeft men een supernova ontdekt die een recordhoeveelheid licht en andere straling heeft geproduceerd. Op het hoogtepunt van de kosmische explosie produceerde de ster 570 miljard keer zoveel licht als onze eigen ster, de Zon.

Amerikaanse sterrenkundigen hebben op een afstand van tien miljard lichtjaar van de Aarde een cluster van sterrenstelsels ontdekt. Deze omvangrijke cluster telt mogelijk duizenden sterrenstelsels en heeft duizend keer zo veel massa als ons sterrenstelsel, de Melkweg. Dit is dan ook de zwaarste cluster van sterrenstelsels die op dergelijke grote afstand werd ontdekt.