Artistieke impressie van de New Horizons ruimtesonde bij de dwrgplaneet Pluto
Foto: NASA

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft laten weten dat zijn New Horizons ruimtesonde met succes uit zijn 'winterslaap' werd gehaald. New Horizons werd in januari 2006 gelanceerd en sindsdien op weg naar de dwergplaneet Pluto en zijn maan Charon. Om zoveel mogelijk energie te sparen, werd het ruimtetuig maandenlang in een slaap-modus gebracht. Nu New Horizons opnieuw 'wakker' is, kan het laatste deel van deze ambitieuze missie beginnen. 

NASA ontving op zondag 7 december 2014 omstreeks 03u53 Belgische tijd het verlossende signaal dat New Horizons terug 'wakker' was. Doordat de ruimtesonde zich momenteel op een afstand van ongeveer vijf miljard kilometer van de Aarde bevindt, deden de radiosignalen er ongeveer 4,5 uur over om onze planeet te bereiken. Deze reden waarom New Horizons maandenlang in een slaapmodus werd gebracht, is om zoveel mogelijk energie te sparen zodat alle instrumenten en apparatuur perfect functioneren wanneer het ruimtetuig aankomt bij zijn einddoel. Ondanks het feit dat dit voor de vluchtleiders een spannend moment was, wordt deze procedure vaak toegepast bij ruimtetuigen die op verkenning gaan in ons zonnestelsel. Toch is dit een belangrijk moment voor NASA en haar wetenschappers aangezien nu de laatste fase is aangebroken van een ambitieuze ruimtemissie die al bijna negen jaar duurt.

Nadat NASA’s New Horizons in januari 2006 vanop de Cape Canaveral lanceerbasis in Florida succesvol in de ruimte werd gebracht, begaf het ruimtetuig zich eerst naar de gigantische planeet Jupiter. In 2007 scheerde New Horizons uiteindelijk op een afstand van 2,2 miljoen kilometer langs Jupiter waardoor de ruimtesonde, als gevolg van de zwaartekracht van Jupiter, een extra ‘duwtje’ in de rug kreeg. De snelheid van New Horizons was tot aan Jupiter ongeveer 57 600 kilometer per uur en hierna ongeveer 75 200 kilometer per uur. De reden waarom de snelheid van New Horizons zo hoog mogelijk moest zijn, is omdat Pluto een sterk elliptische baan om de Zon beschrijft en zich sinds 1989 steeds verder van de Zon, en dus ook van de Aarde, begeeft. Hoe verder Pluto zich van de Zon begeeft, hoe minder licht er op het oppervlak valt en hoe groter de kans dat de atmosfeer bevriest. Tijdens de scheervlucht langs Jupiter maakte NASA van de gelegenheid gebruik om foto’s te nemen van de gasplaneet en zijn manen. In de jaren die hierop volgden, vloog New Horizons ook de banen van de planeten Saturnus en Uranus voorbij en kwam het ruimtetuig steeds dichter bij zijn einddoel. Tussen 3 en 27 januari 2012 haalde NASA de ruimtesonde tijdelijk uit zijn ‘winterslaap’ om de instrumenten te testen waarna men in januari 2014 nog eens hetzelfde deed. Rond 14 juli 2015 moet New Horizons, na een reis van ruim drie miljard kilometer, uiteindelijk aankomen bij de dwergplaneet Pluto. Volgens de berekeningen van NASA en zijn wetenschappers zou New Horizons op dat moment de dwergplaneet op een afstand van ongeveer 6 000 kilometer voorbij vliegen. Eenmaal aangekomen bij Pluto zal New Horizons, in tegenstelling tot andere interplanetaire ruimtetuigen, zich niet in een baan om de dwergplaneet begeven. Doordat de snelheid van New Horizons, bij zijn aankomst bij Pluto, veel te hoog is (43 000 kilometer per uur), zal het ruimtetuig de dwergplaneet voorbij vliegen. Op deze manier kan New Horizons ook nog andere objecten uit de Kuipergordel bezoeken en raakt het ruimtetuig niet vast in een baan om Pluto.

Niet enkel de reis van de 700 miljoen dollar dure New Horizons naar Pluto is spannend en leerrijk maar ook het wetenschappelijke gedeelte van deze missie moet voor verschillende hoogtepunten zorgen. Zo zal New Horizons, drie maanden voor zijn scheervlucht langs Pluto, al zoveel mogelijk foto’s maken van de dwergplaneet en zijn grootste maan Charon. Dit zal de eerste maal zijn dat we gedetailleerde foto’s van Pluto en zijn manen gaan te zien krijgen. Eenmaal New Horizons zal aankomen bij Pluto zullen de wetenschappelijke instrumenten van het ruimtetuig de atmosfeer van de dwergplaneet bestuderen en zal men proberen om een beeld te krijgen van het ijzige oppervlak van Pluto en zijn grootste maan. Zo hoopt men op de beste foto’s oppervlaktekenmerken duidelijk te herkennen. Wanneer New Horizons Pluto zal voorbij hebben gevlogen, zal het ruimtetuig ‘achterom’ kijken en zal men het duistere gedeelte van de dwergplaneet onderzoeken. Doordat New Horizons ook door de schaduwen van Pluto en Charon zal vliegen, zal het ruimtetuig de Zon en de Aarde achter Pluto en Charon zien verdwijnen. Op dat moment hopen wetenschappers meer te leren over de atmosfeer van deze hemellichamen. Wetenschappers kijken ook ongeduldig uit of New Horizons ringen van puin zal ontdekken rondom Pluto of Charon. Doordat astronomen de laatste jaren meer manen hebben ontdekt rondom deze dwergplaneet vermoed men dat er zich een ring van puin bevindt rond Pluto aangezien deze manen in botsing kunnen komen met andere kleine Kuipergordelobjecten. Ook voor de vluchtleiders is dit niet onbelangrijk aangezien een ring van puin voor een catastrofale botsing kan zorgen met het ruimtetuig. Als het van NASA afhangt, zal de missie van de 385 kilogram zware New Horizons ruimtesonde niet stoppen na de scheervlucht langs Pluto. Zo hoopt men dat deze missie kan verlengd worden en dat New Horizons ook nog andere Kuipergordelobjecten kan bezoeken. Door deze ambitieuze ruimtemissie hopen wetenschappers uiteindelijk heel wat antwoorden te krijgen op vragen als: hoe ziet het oppervlak van Pluto eruit? Uit wat bestaat de atmosfeer van Pluto? Hoe reageert de atmosfeer van Pluto op de zonnewind?

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1807

Het gebeurde toen

De Duitse astronoom Heinrich Wilhelm Matthias Olbers ontdekt de planetoïde 4 Vesta. Dit is de op twee na grootste planetoïde in de hoofdring tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter en is tussen de 468 en 530 kilometer in diameter. Haar grootte en haar ongewoon heldere oppervlak maken van Vesta ook de helderste planetoïde. De vorm van Vesta is ongeveer bolvorming en het oppervlak en het oppervlak wordt gekenmerkt door een enorme krater met een diameter van 460 kilometer op de zuidpool. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

23%

Sociale netwerken