Opname gemaakt door de DART ruimtesonde van de asteroide Dimorphos.
Foto: NASA/Johns Hopkins APL

Na 10 maanden vliegen in de ruimte heeft NASA's Double Asteroid Redirection Test (DART), 's werelds eerste demonstratie van planetaire verdedigingstechnologie, maandag met succes zijn asteroïde doel geraakt, de eerste poging van het ruimtevaartagentschap om een asteroïde in de ruimte te verplaatsen. De missiecontrole van het Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) in Laurel, Maryland, kondigde de succesvolle inslag aan om 01u14 uur Belgische tijd. De inslag van DART op de asteroïde Dimorphos, een onderdeel van NASA's algemene strategie voor de verdediging van onze planeet, is een haalbare techniek om de planeet te beschermen tegen een asteroïde of komeet die op de aarde terechtkomt, mocht er een worden ontdekt.

"In de kern is DART een ongekend succes voor planeetverdediging, maar het is ook een missie van eenheid met een echt voordeel voor de hele mensheid," zei NASA Administrator Bill Nelson. "Terwijl NASA de kosmos en onze thuisplaneet bestudeert, werken we ook aan de bescherming van dat huis, en deze internationale samenwerking heeft science fiction omgezet in science fact, en een manier gedemonstreerd om de aarde te beschermen." DART richtte zich op de asteroïde Dimorphos, een klein lichaam met een diameter van slechts 160 meter. Hij draait rond een grotere asteroïde van 780 meter, Didymos genaamd. Geen van beide asteroïden vormt een bedreiging voor de aarde. De eenrichtingsreis van de missie bevestigde dat NASA met succes een ruimtevaartuig kan navigeren om opzettelijk tegen een asteroïde te botsen om deze af te buigen, een techniek die bekend staat als kinetische inslag. Het onderzoeksteam zal Dimorphos nu observeren met telescopen op de grond om te bevestigen dat de inslag van DART de baan van de asteroïde rond Didymos heeft veranderd. De onderzoekers verwachten dat de inslag de baan van Dimorphos met ongeveer 1% of ongeveer 10 minuten heeft verkort; het nauwkeurig meten van de mate waarin de asteroïde is afgebogen, is een van de hoofddoelen van de test op ware grootte.

"Planetaire verdediging is een wereldwijde inspanning die iedereen op aarde aangaat," zei Thomas Zurbuchen, associate administrator voor het Science Mission Directorate op het NASA-hoofdkwartier in Washington. "Nu weten we dat we een ruimtevaartuig kunnen richten met de precisie die nodig is om zelfs een klein lichaam in de ruimte te raken. Slechts een kleine verandering in zijn snelheid is alles wat we nodig hebben om een significant verschil te maken in de weg die een asteroïde aflegt." Het enige instrument van het ruimtevaartuig, de Didymos Reconnaissance and Asteroid Camera for Optical Navigation (DRACO), samen met een geavanceerd geleidings-, navigatie- en besturingssysteem dat samenwerkt met Small-body Maneuvering Autonomous Real Time Navigation (SMART Nav) algoritmen, stelde DART in staat om de twee asteroïden te identificeren en te onderscheiden, en zich te richten op het kleinere lichaam. Deze systemen leidden het 570 kilo wegende, doosvormige ruimtevaartuig door de laatste 90.000 kilometer van de ruimte naar Dimorphos, waar het met opzet tegenaan botste met ongeveer 22.530 kilometer per uur om de baansnelheid van de asteroïde enigszins af te remmen. De laatste beelden van DRACO, die het ruimtevaartuig enkele seconden voor de inslag heeft gemaakt, tonen het oppervlak van Dimorphos in detail.

Vijftien dagen voor de inslag werd DART's CubeSat Light Italian CubeSat for Imaging of Asteroids (LICIACube), geleverd door het Italiaanse ruimtevaartagentschap, ingezet om beelden te maken van de inslag van DART en van de wolk van uitgeworpen materie van de asteroïde. Samen met de door DRACO teruggestuurde beelden moeten de LICIACube-beelden een beeld geven van de gevolgen van de botsing, zodat onderzoekers beter kunnen bepalen hoe effectief de kinetische inslag is bij het afketsen van een asteroïde. Omdat de LICIACube geen grote antenne heeft, zullen de beelden de komende weken één voor één naar de aarde worden gedownlinked. "Het succes van DART vormt een belangrijke aanvulling op de essentiële gereedschapskist waarover we moeten beschikken om de aarde te beschermen tegen een verwoestende inslag van een asteroïde", aldus Lindley Johnson, NASA's Planetary Defense Officer. "Dit toont aan dat we niet langer machteloos staan om dit soort natuurrampen te voorkomen. In combinatie met verbeterde mogelijkheden om de resterende gevaarlijke asteroïden sneller te vinden door onze volgende missie voor planetaire verdediging, de Near-Earth Object (NEO) Surveyor, zou een opvolger van DART kunnen bieden wat we nodig hebben om de dag te redden."

Nu het asteroïdenpaar zich op minder dan 11 miljoen kilometer van de aarde bevindt, gebruikt een wereldwijd team tientallen telescopen in de hele wereld en in de ruimte om het asteroïdensysteem te observeren. De komende weken zullen zij de geproduceerde ejecta karakteriseren en de baanverandering van Dimorphos nauwkeurig meten om te bepalen hoe effectief DART de asteroïde heeft afgebogen. De resultaten zullen bijdragen tot de validering en verbetering van wetenschappelijke computermodellen die van cruciaal belang zijn om de doeltreffendheid van deze techniek als betrouwbare methode voor de afbuiging van asteroïden te voorspellen.

"Deze unieke missie vereiste een ongelooflijke voorbereiding en precisie, en het team heeft de verwachtingen op alle punten overtroffen", aldus Ralph Semmel, directeur van APL. "Naast het werkelijk opwindende succes van de technologiedemonstratie, zouden mogelijkheden gebaseerd op DART op een dag kunnen worden gebruikt om de koers van een asteroïde te veranderen om onze planeet te beschermen en het leven op aarde zoals wij dat kennen te behouden." Over ongeveer vier jaar zal het Hera-project van het Europees Ruimteagentschap gedetailleerde onderzoeken uitvoeren van zowel Dimorphos als Didymos, met bijzondere aandacht voor de krater die door de botsing van DART werd achtergelaten en een nauwkeurige meting van de massa van Dimorphos. Johns Hopkins APL beheert de DART-missie voor NASA's Planetary Defense Coordination Office als een project van het Planetary Missions Program Office van het agentschap.

Bron: NASA

Dit gebeurde vandaag in 2009

Het gebeurde toen

De Swift Gamma-Ray Burst Mission satelliet detecteert een gammaflits met een roodverschuiving van 8,2. Hieruit blijkt dat de gammaflits GRB 090423 een afstand heeft van 13,1 miljard lichtjaar wat op dat moment het verst bekende object in het heelal was. Dit wil dus zeggen dat deze gammaflits plaatsvond toen het heelal nog maar 5% van zijn huidige leeftijd had. De ontdekking van GRB 090423 is voor astronomen een bewijs dat zware sterren ook al werden gevormd toen het heelal pas 630 miljoen jaar oud was. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

44%

Sociale netwerken