Regent het diamanten? Bevindt er zich super-ionisch water? Dit zijn slechts twee voorstellen die planeetwetenschappers hebben bedacht voor wat er zich bevindt onder de dikke, blauwachtige, waterstof- en heliumatmosferen van Uranus en Neptunus, de unieke, maar oppervlakkig gezien saaie ijsreuzen van ons zonnestelsel. Een planeetwetenschapper van de Universiteit van Californië, Berkeley, stelt nu een alternatieve theorie voor, dat het binnenste van beide planeten gelaagd is en dat de twee lagen, net als olie en water, niet mengen. Die configuratie verklaart netjes de ongebruikelijke magnetische velden van de planeten en impliceert dat eerdere theorieën over het inwendige waarschijnlijk niet kloppen.
NASA's Voyager 2 flyby van Uranus tientallen jaren geleden gaf wetenschappers een beter inzicht in de planeet, maar introduceerde ook onverklaarbare eigenaardigheden. Een recente duik in de gegevens heeft antwoorden gegeven. Toen NASA's Voyager 2 ruimtesonde in 1986 langs Uranus vloog, bood het wetenschappers de eerste, en tot nu toe enige, glimp van dichtbij van deze vreemde, zijdelings draaiende buitenplaneet. Naast de ontdekking van nieuwe manen en ringen werden wetenschappers geconfronteerd met verbijsterende nieuwe mysteries. De geënergetiseerde deeltjes rond de planeet tartten hun begrip van hoe magnetische velden werken om deeltjesstraling op te vangen en Uranus kreeg de reputatie een buitenbeentje in ons zonnestelsel te zijn.
Een nieuwe studie suggereert dat Uranusmaan Miranda een wateroceaan onder zijn oppervlak kan hebben, een bevinding die veel aannames over de geschiedenis en samenstelling van de maan in twijfel trekt en hem in het gezelschap kan plaatsen van de weinige werelden in ons zonnestelsel met mogelijk levensonderhoudende omgevingen. “Om bewijs te vinden van een oceaan in een klein object als Miranda is ongelooflijk verrassend,” zei Tom Nordheim, een planeetwetenschapper aan het Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) in Laurel, Maryland, en co-auteur van de studie gepubliceerd in The Planetary Science Journal.
De grootste maan van Saturnus, Titan, is de enige plek buiten de aarde waarvan bekend is dat hij een atmosfeer heeft en vloeistoffen in de vorm van rivieren, meren en zeeën op zijn oppervlak. Vanwege de extreem koude temperatuur bestaan de vloeistoffen op Titan uit koolwaterstoffen zoals methaan en ethaan en bestaat het oppervlak uit vast waterijs.
Een internationaal team onder leiding van drie onderzoekers van het CNRS1 , de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO, Europa) en de Charles University (Tsjechië) heeft met succes aangetoond dat 70% van alle bekende meteorietinslagen afkomstig is van slechts drie jonge asteroïdenfamilies. Deze families zijn ontstaan door drie recente botsingen die 5,8, 7,5 en ongeveer 40 miljoen jaar geleden plaatsvonden in de belangrijkste asteroïdengordel.
Met een ruimtesonde dat binnenkort wordt gelanceerd, hopen wetenschappers antwoorden te krijgen op de vraag of er in de oceaan onder de ijzige korst van de Jupitermaan Europa ingrediënten aanwezig zijn die geschikt zijn voor leven. Diep onder zijn ijskorst zou de maan Europa wel eens gematigd en voedselrijk kunnen zijn, een ideale omgeving voor een vorm van leven, wat wetenschappers “bewoonbaar” zouden noemen.
Als kometen langs hun baan om de zon reizen, dumpen ze onderweg materiaal. Een stroom brokstukken die bekend staat als de Tauridenzwerm heeft de aandacht van astronomen getrokken. Men denkt dat de brokstukken de overblijfselen zijn van komeet Encke, die ook de Tauriden-meteorenregen heeft aangewakkerd. Wetenschappers vermoeden dat de zwerm voornamelijk bestaat uit ongevaarlijke, kleine objecten, maar men maakt zich zorgen dat er ook grotere, kilometers grote brokstukken zijn. Gelukkig laten nieuwe waarnemingen zien dat er slechts 9 tot 14 van deze één kilometer grote stenen zijn die afkomstig zijn van deze komeet.
Gegevens van India's recente Chandrayaan-3 missie ondersteunen het idee dat een oceaan van gesmolten gesteente ooit de maan bedekte. Wetenschappers van de Indiase onbemande ruimtemissie hebben hun nieuwe bevindingen gepubliceerd in het tijdschrift Nature. Op 23 augustus 2023 landde de lander Vikram met succes op het maanoppervlak. Vluchtleiders gebruikten vervolgens de Pragyan-rover, die samen met de Vikram naar het maanoppervlak werd gebracht, om de landingsplaats uitgebreid te verkennen.
Dankzij waarnemingen gedaan door het SOIR-instrument (Solar Occultation in the Infrared) aan boord van de ruimtesonde Venus Express van het Europese ruimtevaartagentschap ESA hebben onderzoekers een onverwachte toename in de hoeveelheden van twee varianten van watermoleculen (H2O en HDO) samen met hun verhouding HDO/H2O, in de mesosfeer van Venus aangetoond. Dit onverwachte fenomeen stelt onze huidige kennis van de geschiedenis van water op Venus in vraag, evenals de factoren die de bewoonbaarheid van de planeet in het verleden al dan niet bevorderden. Deze doorbraak is gebaseerd op de identificatie van een mogelijk mechanisme die de waarnemingen zou uitleggen.
ESA's sterrenkundige Gaia-missieheeft opnieuw bewezen een formidabele asteroïdeverkenner te zijn en potentiële manen rond meer dan 350 asteroïden te zien waarvan niet bekend is dat deze een metgezel hebben. Eerder had Gaia asteroïden verkend waarvan bekend is dat deze manen hebben, zogenaamde “binaire asteroïden”, en bevestigde dat de veelbetekenende tekenen van deze kleine manen verschijnen in de ultranauwkeurige astrometrische gegevens van de telescoop. Maar deze nieuwe bevinding bewijst dat Gaia “blinde” zoekopdrachten kan uitvoeren om ook volledig nieuwe asteroïden te ontdekken.
De Amerikaanse Mars Polar Lander stort te pletter op het oppervlak van de planeet Mars nabij de zuidpool. Bij het binnendringen van de atmosfeer van Mars werd het contact met het voertuig volgens planning verbroken waarna enkele minuten later direct na landing een signaal zou volgen dat de landing succesvol was verlopen. Dit signaal kwam echter nooit en sindsdien is er niets meer van de Mars Polar Lander vernomen. De remraketten aan boord van de lander zouden aan de basis liggen van dit falen. Foto: NASA
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.