Britse astronomen van de Universiteit van Warwick zijn tot de vaststelling gekomen dat er in de atmosfeer van de exoplaneet HD 189733b winden voorkomen met snelheden van maar liefst 8 700 kilometer per uur. Hierdoor waait het op deze planeet dertig keer zo hard als tijdens de hevigste orkanen op Aarde. Ter vergelijking: de winden op deze exoplaneet zijn zeven maal sneller dan het geluid op Aarde.
De exoplaneet HD 189733b bevindt zich op een afstand van 63 lichtjaar in het sterrenbeeld Vosje. Deze azuurblauwe planeet draait op een zeer korte afstand tot zijn moederster waardoor de temperaturen op deze planeet zeer hoog oplopen. HD 189733b draait maar liefst 180 keer dichterbij zijn moederster dan de Jupiter tot de Zon. Zo heeft de nachtzijde van HD 189733b, de kant van de planeet die van de ster afwijst, een temperatuur van ongeveer 700 graden Celsius. Aan de zijde die naar de moederster is gericht, zouden temperaturen tot 1 800 graden Celsius voorkomen. Dit wil zeggen dat deze exoplaneet veel te heet is om een atmosferische planeet te zijn en dat er luchtstromingen optreden die warmte van de ene kant van de planeet naar de andere transporteren. Deze exoplaneet kan dus vergeleken worden met een hete luchtoven. Volgens computermodellen komen er op HD 189733b zelfs windsnelheden voor van meer dan 10 000 kilometer per uur. Directe metingen met de HARPS-spectrograaf van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht in Chili laten echter zien dat deze extreme snelheden niet worden gehaald. HD 189733b is een zogeheten 'hete Jupiter' die 10% meer massa heeft als de planeet Jupiter in ons zonnestelsel. Wanneer deze gasreus voor zijn moederster langs beweegt, wordt maar liefst 3% van het licht van de ster tegengehouden. De felle azuurblauwe kleur van deze exoplaneet wordt veroorzaakt door de nevelige, woelige atmosfeer vol met siliciumdeeltjes die blauw licht verstrooien.
Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.
De Verenigde Staten brengen vanop de Cape Canaveral lanceerbasis de eerste Orbiting Solar Observatory (OSO) satelliet in de ruimte die onze ster, de Zon, moet bestuderen in het ultraviolet een röntgengedeelte van het spectrum. Tussen maart 1962 en september 1969 werden zes van deze satellieten in de ruimte gebracht. Dankzij deze satellieten leerden wetenschappers meer over de atmosfeer van de Zon, werden de eerste röntgenopnamen gemaakt van een zonnevlam en werden de eerste opnamen in UV gemaakt van de corona. Foto: NASA
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.