Messier objecten
M96 is de helderste van een kleine groep sterrenstelsels die samen de Leo-1 groep vormen in het sterrenbeeld Leo (Leeuw). Ook M95 en M105 behoren tot dezelfde cluster. Het spiraalvormig sterrenstelsel M96 staat op een afstand van ongeveer 41 miljoen lichtjaar (afstand bepaald door Cepheïdemetingen met de Hubble Space Telescope) van de Aarde. De afstand tot M95, de naaste buur van M96, bedraagt 35,5 miljoen lichtjaar. Hiermee heeft men de afstand tot de Leo-1 groep bepaald op 38 miljoen lichtjaar. Het sterrenstelsel heeft een absolute magnitude van -21,2 en heeft een diameter van ongeveer 100 000 lichtjaar.
M101, ook wel het 'Windmolenstelsel' genaamd, is een groot spiraalvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Ursa Major (Grote Beer). Het sterrenstelsel is vergelijkbaar met de iets grotere M33 en de iets kleinere M74 (in achtereenvolgens Triangulum en Pisces). M101 heeft een diameter van ongeveer 170 000 lichtjaar en bevat meer dan 180 miljoen sterren waarvan het licht meer dan 15 miljoen jaar nodig heeft om ons te bereiken. Op fotografische opnames is de opvallende spiraalstructuur mooi te zien net als verschillende nevelcomplexen waarvan verschillende eigen NGC-nummers hebben gekregen.
M99 is een spiraalvormig sterrenstelsel dat deel uitmaakt van de bekende Virgocluster van sterrenstelsels. Doordat we het sterrenstelsel vanuit bovenaanzicht bekijken, zijn de spiraalarmen mooi te zien op fotografische opnames of in grote telescopen. Opvallend is dat M99 erg asymmetrisch is. Dit komt wellicht door een botsing met een ander sterrenstelsel. Een mogelijke kandidaat hiervoor is het nabijgelegen object M98 dat tevens een hoge radiële snelheid, doch in tegenovergestelde richting, vertoont. Een ander noemenswaardig weetje is dat het sterrenstelsel zich met 2 300 km per seconde van ons verwijderd. Het is daarmee het 'snelste Messierobject'.
M98 is een spiraalvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Coma Berenices (Hoofdhaar) dat tot de bekende Virgocluster van sterrenstelsels behoort. Opmerkelijk aan dit sterrenstelsel is dat het zich naar ons toe beweegt (met een snelheid van ongeveer 1 200 km/s) en niet van ons af zoals de meeste andere leden die deel uitmaken van de Virgocluster. In het spectrum van M98 is dan ook een duidelijke blauwverschuiving zichtbaar. Messier 98 bezit ook een groot aantal stervormingsgebieden en stofbanden.
Messier 97, ook gekend als de 'Uilnevel', is een relatief grote planetaire nevel in het sterrenbeeld Ursa Major (Grote Beer). Dit deep-sky object wordt vooral gewaardeerd door meer ervaren waarnemers. Het object dankt zijn bijnaam 'Uilnevel' aan twee opvallende donkere gebieden in de nevel waardoor het object lijkt op het hoofd van een uil. Messier 97 staat op een afstand van ongeveer 2 800 lichtjaar van de Aarde en heeft een diameter van drie lichtjaar wat overeenkomt met een schijnbare doormeter van 200'x200' (gezien vanaf de aarde). Deze planetaire nevel zou een leeftijd hebben van ongeveer 6 000 jaar en heeft een visuele helderheid van magnitude 9,9. De centrale ster in de Uilnevel heeft een oppervlakte van 85 000 Kelvin en is moeilijk te zien met amateur-telescopen vanwege de lage helderheid (magnitude 14). Deze ster heeft een massa minder dan de helft van de massa van onze ster, de zon.
M95, ook gekend als NGC 3351, behoort samen met M96 en M105 tot de Leo-1 groep van sterrenstelsels. De onderlinge afstand tussen de twee eerste bedraagt slechts 42' waardoor ze in hetzelfde beeldveld makkelijk zichtbaar zijn in een binoculair. De afstand tot M95, bepaald door cepheïdewaarnemingen met de Hubble Space Telescope, bedraagt 35,5 miljoen lichtjaar. Hiermee heeft men de afstand tot de Leo-1 groep bepaald op 38 miljoen lichtjaar. M95 is een balkspiraalstelsel van het type SBb en heeft opvallende spiraalarmen. Doordat de drie objecten, M95, M96 en M105 dicht bij elkaar liggen, zijn zij een zeer geliefd trio bij amateur-astronomen en astrofotografen.
M94 is een prachtig en helder spiraalstelsel in het sterrenbeeld Canes Venatici (Jachthonden). Opvallend aan dit deep-sky object is een ring van heldere jonge sterren die duidelijk zichtbaar is op belichtingsfoto's. Dit is mogelijk het resultaat van een botsing. Over de afstand tot M94 bestaat nog enige discussie. Verschillende metingen spreken van een afstand tussen de 15 en 30 miljoen lichtjaar. M94 is het helderste lid van de Canes Venatici-groep. Dit is een groep van sterrenstelsels die deel uitmaakt van de grotere en meer bekende Virgocluster. In de binnenste ring van M94 vindt nog steeds stervorming plaats terwijl de buitenste ring bestaat uit oudere sterren.
M93, ook gekend als NGC 2447, is een kleine maar heldere open sterrenhoop in het sterrenbeeld Puppis (Achtersteven). De helderste sterren zijn blauwe reuzen van het spectraaltype B9. De tachtig clusterleden zijn verspreid over een afstand van ongeveer 23 lichtjaar wat op een afstand van 3 600 lichtjaar overeenkomt met een schijnbare diameter van 22'.
M92 is een ondergewaardeerde bolvormige sterrenhoop in het sterrenbeeld Hercules. Dit komt doordat de meeste waarnemers enkel op zoek gaan naar de grotere en meer bekende bolhoop M13. De helderste sterren in M92 hebben een schijnbare magnitude van 12 en zijn voornamelijk oude rode reuzen. Er werden eveneens een 15-tal veranderlijke sterren ontdekt in deze bolhoop waarvan de meeste van het type RR Lyrae zijn. M92 telt een 300 000-tal sterren en staat op een afstand van 33 000 lichtjaar van de Aarde. De werkelijke diameter van deze bolhoop bedraagt 90 lichtjaar.
M91, ook gekend als NGC 4548, is een spiraalvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Coma Berenices (Hoofdhaar) dat deel uit maakt van de bekende Virgocluster van sterrenstelsels. Dit sterrenstelsel is van het type SBb en het object beweegt zich aan een (relatieve) snelheid van 400 km/s van ons vandaan. Aangezien de Virgocluster zich verwijderd met een snelheid van 1 100 km/s betekent dat M91 naar ons toe beweegt aan 700 km/s. M91 heeft een helderheid van magnitude 10,2 en staat op een afstand van 60 miljoen lichtjaar van de Aarde.
Waarnemen
Deepsky
Catalogen
Gidsen
Hemelverschijnselen
James Webb Space Telescope
Astrofotografie
Ruimtevaart in China
Dit gebeurde vandaag in 1998
Lancering vanop de Cape Canaveral lanceerbasis van de Amerikaanse Mars Climate Orbiter ruimtesonde. Op 23 september 1999 verloor NASA alle contact met de Mars Climate Orbiter omwille van een menselijke rekenfout. Het onbemande ruimtetuig bevond zich op dat moment al in een baan om de planeet Mars. Foto: NASA
Redacteurs gezocht
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerSteun Spacepage
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.
