Sinds het begin van de ruimtevaart heeft de mens andere hemellichamen willen verkennen en bestuderen. De mensheid heeft tot op heden door zijn verkenning al voor meer dan 200 ton aan materiaal achter gelaten op onze maan, Venus en Mars. Slechts een heel klein deel daar van is vandaag de dag nog steeds operatief.
De naam 'raket' wordt zeer vaak gebruikt in de ruimtevaart maar wat is nu de juiste betekenis van dit woord? Het is een bewegend voorwerp dat zijn bewegingsvermogen ontleent aan een reactiemotor waarvoor de benodigde brandstoffen mee aan boord van dit tuig worden meegedragen. Dankzij een raket kunnen we vrachten zoals satellieten of bemande ruimtetuigen in de ruimte brengen.
Een satelliet, of ook vaak kunstmaan genoemd, is een object dat zich in een baan om een hemellichaam bevindt en kan zowel een natuurlijke maan zijn of ook een onbemand toestel dat door de mens gebouwd en in de ruimte gebracht werd. De eerste satelliet die door de mens in een baan om de Aarde werd gebracht, was de kleine Russische Spoetnik die een gewicht had van 84 kilogram en op 4 oktober 1957 vanop de Bajkonoer lanceerbasis gelanceerd werd.
Vaak worden satellieten niet meteen in hun definitieve baan om de aarde gebracht maar worden ze eerst in een overgangsbaan gebracht waarna de raketmotor(en) van deze kunstmaan het tuig later naar zijn gewenste positie of baan zal brengen. Satellieten kunnen zowel in cirkelvormige als in elliptische banen om de aarde gebracht worden en daarnaast wordt de satellietbaan ook vaak gekenmerkt door de inclinatie (de hoek met de evenaar).
Een ruimtestation is een ruimtevaartuig dat zich in een baan om de aarde bevindt en waarin een bemanning gedurende korte of lange tijd kan in verblijven doordat deze met een apart ruimtevaartuig naartoe wordt gebracht. Ruimtestations werden tot op heden altijd al onbemand in de ruimte gebracht en tot op heden bevonden alle ruimtestations zich in een lage baan om de Aarde op een hoogte van maximum 440 kilometer.
In een system waar drie hemellichamen rond elkaar draaien, en waarvan één een verwaarloosbare massa heeft ten opzichte van de twee andere, zullen vijf punten voorkomen die voor dat lichtste object relatief stabiele punten zijn ten opzichte van de twee andere objecten. Deze punten zijn de Lagrangepunten of libratiepunten (van het Latijns voor evenwicht).
Een geostationaire satelliet is een kunstmaan die zich in een zogenaamde ‘geostationaire baan’ rond de Aarde bevindt. In een geostationaire baan lijkt een kunstmaan, of ander object, stil te staan ten opzichte van het aardoppervlak. De omlooptijd van een geostationaire satelliet bedraagt 23 uur en 56 minuten en in die tijd legt een geostationaire satelliet een afstand af van ongeveer 256 000 kilometer.
Een polaire baan is een omloopbaan waarbij een satelliet over, of bijna, over beide polen vliegt. In de meeste gevallen gebruikt men een polaire baan om de Aarde, maar kunstmanen of ruimtesondes kunnen ook in polaire banen om andere planeten of om de Zon gebracht worden. Doordat een polaire baan over de polen gaat, wil dit dus zeggen dat de inclinatie (glooiingshoek) ten opzichte van de evenaar 90° bedraagt. Een satelliet in een polaire baan zal bij elke omloop om de Aarde over een andere lengtegraad vliegen.
Het Broglio Space Centre (BSC) is een Italiaans ruimtevaartcentrum nabij de stad Malindi in Kenia. Deze faciliteit werd genoemd naar de Italiaanse ruimtevaartpionier Luigi Broglio die vaak omschreven wordt als de Italiaanse ‘von Braun’. Het Broglio Space Centre is vooral gekend om zijn drijvende lanceerplatformen die zich vlak voor de Keniaanse kust bevinden en vanwaar in de jaren ’60, ’70 en ‘80 verschillende satellieten in de ruimte werden gebracht in het kader van het San Marco ruimtevaartprogramma.
Het is niet echt iets waar we van wakker liggen maar rondom de Aarde bevindt zich een gigantische afvalberg die voor de ruimtevaart en de mensheid tot catastrofale gevolgen kan leiden. Sinds het begin van de ruimtevaart staan we versteld waartoe de mens op technologisch vlak in staat is maar deze fantastische verwezenlijkingen hebben ook een keerzijde. Zo zorgen de miljoenen kilo’s ruimteafval boven ons hoofd voor een permanente dreiging die niet meer te stoppen is. Als er geen oplossing komt, is het enkel bang afwachten wanneer het noodlot zal toeslaan.
De Amerikaanse ruimtesonde Lunar Orbiter 3 slaat te pletter op de Maan. Alvorens dit onbemande ruimtetuig te pletter sloeg op de Maan stuurde deze ruimtesonde 149 overzichtsopnamen en 477 detailopnamen van de Maan terug naar de Aarde. Foto: NASA
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.