Welke interessante deep sky objecten zijn er zoal te zien in de maand april? Elke maand zoekt Spacepage het voor jou uit. Aan de hand van een overzichtelijke sterrenkaart en verschillende tabellen kan je via dit artikel opzoeken welke deep sky objecten je in april zoal kan waarnemen. Om het de gebruiker gemakkelijk te maken, werden de tabellen ook opgesplitst afhankelijk van de gebruikte telescoop.

Een roodverschuiving kan gemeten worden door te kijken naar het spectrum van licht dat afkomstig is van één enkele bron. Indien er eigenschappen zijn in het spectrum zoals absorptielijnen, emissielijnen of andere variaties in de lichtintensiteit, kan in principe de roodverschuiving berekend worden. Dit vereist dat het waargenomen spectrum vergeleken wordt met een bekend spectrum met gelijkaardige eigenschappen. Bijvoorbeeld het atoomonderdeel waterstof. Wanneer waterstof blootgesteld wordt aan licht heeft het een welomlijnd spectrum die ons de eigenschappen met regelmatige intervallen toont. Indien hetzelfde patroon van intervallen gezien wordt in een waargenomen spectrum, dat zich voordoet in verschoven golflengtes, kan de roodverschuiving berekend worden voor het object.

NGC 3628 is het derde lid van de zogeheten 'Leo Triplet'. Dit is een bekende groep van drie sterrenstelsels die in de lente vaak worden waargenomen door deep-sky waarnemers. Dit spiraalvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Leeuw (Leo) bevindt zich op een afstand van 35 miljoen lichtjaar van de Aarde en werd in 1784 ontdekt door de Duits-Britse astronoom William Herschel. Alle drie de leden van de bekende Leo Triplet zijn met elkaar verbonden. NGC 3628 heeft een helderheid van magnitude 9,6 en is een mooi voorbeeld van een 'edge-on' sterrenstelsel. Ondanks het feit dat dit sterrenstelsel qua afmeting vergelijkbaar is met het Melkwegstelsel kunnen we duidelijk zien dat de schijf van NGC 3628 naar de rand toe uitwaaiert. Astronomen vermoeden dat het vervormde uiterlijk van dit sterrenstelsel het bewijs is van gravitationele touwtrekkerij met de andere sterrenstelsels van de Leo Triplet. Waarnemers met telescopen met een opening van minstens twintig centimeter moeten bij goede omstandigheden al de stofband rondom dit sterrenstelsel kunnen zien.

Sterrenbeeld: Leeuw (Leo)
Magnitude: 9,6
Coördinaten:

• RA: 11h 20m
• DEC: +13° 35'

Algemeen

Grus is een sterrenbeeld dat men terugvindt op het zuidelijk halfrond. Het sterrenbeeld was een van de sterrenbeelden dat door Pieter Dirkszoon Keyser en Frederick de Houtman tussen 1595 en 1597 werd gecreëerd, het verscheen voor het eerst in Johann Bayers Uranometria in 1603. Een alternatieve naam voor dit sterrenbeeld is Phoenicopterus, in het Nederlands Flamingo, en werd kort in Engeland gebruikt in de 17de eeuw.

Algemeen

Pyxis is een klein sterrebeeld dat geïntroduceerd werd door Nicolas Louis de Lacaille onder de naam Pyxis Nautica. Het sterrenbeeld zou het kompas van Argo Navis voorstellen, hoewel Argo wellicht geen kompas had aangezien de oude Grieken nog niets wisten over kompassen voor navigatie. Pyxis was geen voormalig deel van het oude sterrenbeeld Argo Navis, de sterren hebben dan ook hun eigen Bayer benamingen. Het sterrenbeeld mag ook niet verward worden met het sterrenbeeld Circinus, welke het type kompas voorstelt dat gebruikt werd door een cartograaf. Aangezien het een modern sterrenbeeld is er geen mythologie aan verbonden.

Algemeen

Serpens, slang, is een van de 88 moderne sterrenbeelden en was ook een van de 48 die door Ptolemaeus werden opgelijst. Tussen de moderne sterrenbeelden is dit een uniek sterrenbeeld daar het opgesplitst is in twee delen: Serpens Caput (die het hoofd voorstelt van de slang) in het westen en Serpens Cauda (die de staart voorstelt) in het oosten. Tussen deze twee sterrenbeelden ligt het sterrenbeeld Ophiuchus, de slangendrager.

Algemeen

Tucana is een sterrenbeeld die men kan terugvinden op het zuidelijk halfrond. Het was een van de twaalf sterrenbeelden dat door Pieter Dirkszoon Keyser en Frederick de Houtman tussen 1595 en 1597 werd geïntroduceerd. John Bayer kopieerde de twaalf zuidelijke sterrenbeelden van een Plancius/Hondius bol in zijn 1603 Uranometria sterrenatlas. De meerderheid van deze sterrenbeelden kregen namen van dieren die 16de eeuwse ontdekkingsreizigers hadden gezien (zoals paradijsvogel, kameleon, Toekan, Vliegende Vis), er is dan ook geen verdere mythologie aan verbonden.

Algemeen

Ursa Major is ongetwijfeld een van de meest gekende sterrenbeelden van het noordelijk halfrond. Het sterrenbeeld is gedurende het volledige jaar goed te zien aan de sterrenhemel. De naam betekend grote beer en is verbonden aan de legende van Callisto en Cynosura.

Sterrenhopen zijn groepen sterren die verbonden zijn door de zwaartekracht. Twee type sterrenhopen kunnen onderscheiden worden: bolvormige sterrenhopen die erg dicht zijn en honderden of duizenden erg oude sterren bevat, terwijl open sterrenhopen minder dan honderd leden bevatten en meestal erg jong zijn.