Toon items op tag: radiobron

Een team astronomen dat radiogolven in het heelal in kaart brengt, heeft iets ongewoons ontdekt dat drie keer per uur een enorme energie-uitbarsting geeft, en het lijkt op niets wat astronomen eerder hebben gezien. Het team dat het heeft ontdekt denkt dat het een neutronenster of een witte dwerg zou kunnen zijn, ineengestorte kernen van sterren, met een ultra-krachtig magnetisch veld. Ronddraaiend in de ruimte zendt het vreemde object een straal straling uit die onze gezichtslijn kruist, en gedurende één minuut op de twintig is het een van de helderste radiobronnen aan de hemel.

M32 is één van de satellietstelsels van het bekende sterrenstelsel M31, net zoals M110, NGC 185 en NGC 147. Deze twee laatste zijn moeilijk te vinden en bevinden zich ver van het Andromedasterrenstelsel (op meer dan 2 miljoen lichtjaar van M31). M32, of NGC 221, bevindt zich net zoals M31 op een afstand van 2,2 miljoen lichtjaar van de Aarde. Het object is een elliptisch sterrenstelsel van het type E2 (zo goed als cirkelvormig). De werkelijke diameter van object bedraagt 8 000 lichtjaar en het sterrenstelsel is bekend als een krachtige radiobron dat wellicht wordt veroorzaakt door een massief zwart gat.

M77, ook gekend als NGC 1086, is een opvallend Seyfertsterrenstelsel in het sterrenbeeld Cetus (Walvis). Seyfertsterrenstelsels zijn spiraalstelsels met een heel heldere kern. M77 is het enigste Seyfertstelsel dat werd opgenomen in de bekende Messiercatalogus. Het object is een zeer compact sterrenstelsel. De kern heeft een diameter van 20 000 lichtjaar en de buitenste grenzen van M77 liggen slechts 50 000 lichtjaar van de kern verwijderd. De afstand tot M77 wordt tussen de 47 miljoen en 60 miljoen lichtjaar geschat. M77, ook bekend als 3C71, is eveneens een krachtige radiobron. In het spiraalstelsel, dat van het type Sb is, werd een massief zwart gat ontdekt van vele miljoenen zonnemassa's.

M82, ook gekend als het 'Sigaarstelsel', is samen met M81 wellicht het bekendste paar sterrenstelsels aan de nachtelijke hemel. Beide objecten zijn in eenzelfde beeldveld zichtbaar bij lage vergrotingen. Zowel M81 alsook M82 zijn spiraalstelsels. Het eerste sterrenstelsel bekijken we vanuit bovenaanzicht en het andere vanuit zijaanzicht. Enkele tientallen miljoenen jaren gelden kwam de grotere (en tien maal massievere) M81 dichtbij zijn kleinere buur welke een massale starburst veroorzaakte in M82. Beide sterrenstelsels zijn verbonden met een waterstofbrug, waarschijnlijk ook een gevolg van de dichte nadering. De kernen van de twee stelsels liggen momenteel slechts 150 000 lichtjaar van elkaar af. De massa van het M82 wordt geschat op ongeveer 70 miljard zonnemassa's. In 1961 werd M82 herontdekt, deze keer als radiobron (3C231).

Messier 87 is een gigantisch elliptisch sterrenstelsel dat deel uit maakt van de bekende Virgocluster. Het sterrenstelsel is van het type E0-E1, zo goed als bolvormig. Messier 87 is wellicht het grootste sterrenstelsel in het Coma-Virgocluster en ligt op een afstand van ongeveer 53,5 miljoen lichtjaar. Op deze afstand komt de schijnbare diameter van 7' overeen met 120 000 lichtjaar in werkelijkheid. Dit is minder dan het bekende Andromedasterrenstelsel of onze Melkweg maar doordat het object bijna bolvormig is (de Melkweg en M31 zijn spiraalstelsels en hebben dus de vorm van een platte schijf) bevat het enorm veel massa.