Toon items op tag: polen

Wanneer we het hebben over klimaatverandering zijn de smeltende ijskappen op de polen één van de eerste dingen waar we aan denken. Maar ijs verdwijnt niet alleen aan de polen. Uit onderzoek dat vandaag gepubliceerd werd blijkt dat gletsjers wereldwijd met meer dan 9 000 gigaton (9 biljard ton) ijs geslonken zijn sinds 1961. Daardoor is de zeespiegel 27 mm gestegen. Een international team onder leiding van de Universiteit van Zurich in Zwitserland heeft glaciologische veldwaarnemingen gecombineerd met een schat aan informatie geleverd door verschillende satellietmissies.

Wetenschappers van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA hebben laten weten dat ze nieuw bewijs gevonden hebben voor de aanwezigheid van bevroren water in kraters op het oppervlak van de planeet Mercurius. Het ijs zou zich in de poolgebieden van de planeet bevinden en de ijslaag zou minstens tien centimeter dik zijn.

Tijdens een tweedaagse ESA Ministerraad in het Italiaanse Napels zijn opnieuw enkele belangrijke beslissingen genomen die Europa verder op weg moeten brengen in de ruimte. Zo werd tijdens deze vergadering Polen officieel verwelkomd als twintigste ESA-lid en werd beslist dat Europa gaat samenwerken met NASA aan het Orion-project.

Een polaire baan is een omloopbaan waarbij een satelliet over, of bijna, over beide polen vliegt. In de meeste gevallen gebruikt men een polaire baan om de Aarde, maar kunstmanen of ruimtesondes kunnen ook in polaire banen om andere planeten of om de Zon gebracht worden. Doordat een polaire baan over de polen gaat, wil dit dus zeggen dat de inclinatie (glooiingshoek) ten opzichte van de evenaar 90° bedraagt. Een satelliet in een polaire baan zal bij elke omloop om de Aarde over een andere lengtegraad vliegen.

Het interplanetair magnetisch veld (IMF) is een deel van het magnetisch veld van de Zon dat in de interplanetaire ruimte wordt geslingerd door de zonnewind. De interplanetaire magnetische veldlijnen zijn zogezegd 'bevroren' in het plasma van de zonnewind. Door de rotatie van de Zon wordt de vorm en de houding van het IMF soms vergeleken met het patroon van watersproeier die in de tuin die ronddraait.

Wie dacht dat er enkel poollicht op Aarde voorkomt heeft het goed mis, op de planeet Jupiter is er af en toe ook poollicht te zien, maar niet door de zon! Met behulp van de Hubble ruimtetelescoop is men tot de conclusie gekomen dat de maan Io van Jupiter geladen deeltjes van de vulkanen de ruimte inspuwt. Io straalt geladen deeltjes uit van de vulkanische activiteit langsheen een onzichtbare stroom van geladen deeltjes die een 'fluxbuis' wordt genoemd. De deeltjes volgen dan het magnetisch veld van Jupiter naar de polen. Daar komen ze in aanraking met de atmosfeer en veroorzaken daar het poollicht.

Poollicht, ook wel 'aurora' of 'noorderlicht' genoemd, is een prachtig lichtverschijnsel dat in de duisternis in de atmosfeer van de Aarde te zien is. Dit fenomeen is vooral in de hoge geografische breedtes te zien (60 en 70 graden noorder- of zuiderbreedte) wat ook betekent dat poollicht het vaakst waargenomen wordt in de winter. Wanneer de Zon echter een periode van hoge activiteit kent, kunnen we ook poollicht in België en Nederland zien.