Toon items op tag: ondergaan

Vlak voordat de zon aan de horizon opkomt, is er aan de oostelijke horizon een lichtband zichtbaar die helderder wordt naarmate de zonsopkomst nadert. Dit is de ochtendschemering. De schemering na zonsondergang noemt men de avondschemering. Astronomen hebben de schemering echter anders gedefiniëerd.

Een enkele foton dat door een vacuüm wordt verspreid kan een roodverschuiving ondergaan in verschillende manieren. Elk van deze mechanismen produceert een Doppler-achtige roodverschuiving wat betekend dat z onafhankelijk is van de golflengte. Deze mechanismes worden omschreven als Galileo, Lorentz of algemene relativistische transformaties tussen een referentieframe en een ander referentieframe.

Wanneer het Amerikaanse ruimteveer gelanceerd werd vanop het Kennedy Space Center, had de orbiter alleen al een gewicht van meer dan 110 ton. Hiervoor was dan ook een enorme kracht nodig om deze samen met de External Tank, die een gewicht had van 757 ton, in een baan om de aarde te kunnen brengen. Deze kracht werd de eerste minuiten van de lancering geleverd door de twee meest krachtige raketten waar de Verenigde Staten tijdens het Space Shuttle programma over beschikte, de Solid Rocket Boosters (SRB).

Een wat ongewoon fenomeen op Aarde zijn de oplichtende nachtwolken, ook nog beter gekend als NLC's of Noctilucent Clouds. De NLC's doen zich het vaakst voor wanneer de Zon haar grootste noordelijke declinatie bereikt, dit is dus meestal in de periode rond 21 juni. Oplichtende nachtwolken zijn een soort wolken die voorkomen op een hoogte in de atmosfeer van tussen de 75 tot 85 kilometer, veel hoger dan gewone wolken. Doordat deze wolken zich op extreem grote hoogte bevinden, weerkaatsen zij het zonlicht nog een tijd lang na zonsondergang. Hierdoor steken deze prachtige witte sluiers af op de kleurrijke zonsondergang en de daaropvolgende donkere hemel. Oplichtende nachtwolken zijn dan ook enorm geliefd bij fotografen en liefhebbers van atmosferische verschijnselen.