De Amerikaanse Near Earth Asteroid Rendezvous (NEAR) Shoemaker missie was een eerste project uit NASA's Discovery Program. Tijdens deze complexe ruimtemissie bracht de onbemande NEAR Shoemaker ruimtesonde een bezoek aan het Near Earth Object (NEO) 433 Eros waar het uiteindelijk ook in februari 2001 op landde.

De Amerikaanse Mariner 9 ruimtesonde maakte deel uit van het Mariner ruimteprogramma en werd op 30 mei 1971 gelanceerd vanop Cape Canaveral. Aan boord beschikte Mariner 9 over instrumenten die eerder ook al gebruikt werden bij de Mariner 6 en 7 missies. Het tuig kwam na een reis van bijna 400 miljoen kilometer op 14 november 1971 aan bij Mars. Na enkele maanden uitstel, wegens een onverwachte stofstorm, stuurde Mariner 9 duizenden foto's terug naar de Aarde waarop wetenschappers voor het eerst de reusachtige vulkanen, ravijnen en poolkappen te zien kregen.

Nozomi (ook wel Planet-B genoemd) betekent in het Japans zoveel als "hoop". Dit Japanse ruimtetuig werd op 3 juli 1998 gelanceerd met als doel meer te leren over de bovenste lagen van de atmosfeer van de planeet Mars en welk effect de zonnewind heeft op deze luchtlagen. Deze 258 kilogram zware ruimtesonde werd ontwikkeld door het Japanse Institute of Space and Astronautical Science (ISAS) maar helaas werd dit ruimtetuig geplaagd door tal van problemen en werd deze missie stopgezet toen de Marssonde zich niet in de juiste positie kon brengen wan- neer deze op 9 december 2003 aankwam bij Mars.

Het Amerikaanse ruimtetuig Mars Climate Orbiter was een van de twee onbemande Marsverkenners uit het Mars Surveyor '98 programma van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA. Het had als belangrijkste doel het klimaat, weer en water op Mars te bestuderen om op deze manier een beter beeld te krijgen over de atmosfeer en klimaatsveranderingen van deze planeet. Normaal had deze ruimtesonde zich in een baan om Mars moeten begeven op een hoogte van 150 kilometer van het Marsoppervlak maar wegens een navigatiefout ging dit ruimtetuig verloren in de atmosfeer van Mars kort nadat deze er was aangekomen.

Een satelliet, of ook vaak kunstmaan genoemd, is een object dat zich in een baan om een hemellichaam bevindt en kan zowel een natuurlijke maan zijn of ook een onbemand toestel dat door de mens gebouwd en in de ruimte gebracht werd. De eerste satelliet die door de mens in een baan om de Aarde werd gebracht, was de kleine Russische Spoetnik die een gewicht had van 84 kilogram en op 4 oktober 1957 vanop de Bajkonoer lanceerbasis gelanceerd werd.

De verklaring der krachten is de volgende (5) stap in de opbouw van de natuurkunde (6) (7).

Dit verklaringsmodel mist een belangrijke basis!

Deze verklaring stelt dat een kracht een versnelling veroorzaakt: F = m.a, en omgekeerd: een massa kan zich maar met een zekere versnelling verplaatsen mits die overeenkomstige kracht daarop aangrijpt. Dit alles is niets anders dan de tweede wet van Newton. Dus, als een massa zich verplaatst met een bepaalde versnelling, ligt vast welke kracht die versnelling veroorzaakt. Als een stuke krijt (met massa m) valt met een versnelling van g = 9,81 m/s^², ligt dus de kracht vast die dit veroorzaakt.

De aarde heeft een vrij simpele samenstelling en deze kan verdeeld worden in drie belangrijke delen, de kern die zich in het midden bevind met daar rond de mantel en als buitenste gedeelte de aardkorst. De kern is ongetwijfeld het belangrijkste gedeelte uit de aarde want deze zorgt voor het ontstaan van het magnetisch veld van de aarde en stuwt hete magma via de aardmantel naar het oppervlak van de aarde die voor nieuwe continenten en gebergtes zorgen.

De Apollo 16 missie was de tiende bemande ruimtevlucht uit het Apollo Maanprogramma en zou de vijfde ruimtevlucht worden waarbij men een landing op het oppervlak van de Maan zou maken. Gezagvoerder gedurende deze missie was John W. Young die op dat moment één van de meest ervaren astronauten was. Hij had eerder al drie ruimtevluchten gemaakt (Gemini 3, Gemini 10 en Apollo 10) en zou later de eerste ruimtevlucht uitvoeren met een Amerikaanse Space Shuttle. Young werd bijgestaan door Thomas Mattingly die piloot van de Apollo commando module was en Charles Duke die piloot van de maanlander was. Op 16 april 1972 werd vanop het Kennedy Space Center in Florida de krachtige Saturn V raket gelanceerd met bovenop de Apollo 16 capsule en Maanlander die een gewicht hadden van 30 ton en 16 ton.

Toen Amerika druk bezig was met zijn Apollo maanprogramma voor te bereiden, besliste de NASA om een transportsysteem te ontwerpen dat de zware Saturn V maanraket in een verticale houding zou kunnen transporteren naar het lanceercomplex op het Kennedy Space Center. Dit transportsysteem kreeg de naam “Crawler”, werd gebouwd door Marion Power Shovel Co. en had een prijskaartje van 14 miljoen dollar.

Venera betekent in het Russisch zoveel als "Venus" en het Venera project van de Sovjet-Unie had dan ook als doel de planeet Venus voor het eerst te verkennen en het oppervlak ervan in kaart brengen. Tussen februari 1961 en december 1984 werden meer dan 15 Russische ruimtesondes gelanceerd onder het Venera project en hiermee werd Rusland het eerste land in de wereld dat een ruimtesonde in een baan van een andere planeet kon brengen.