Nadat China in 2007 en 2009 twee onbemande ruimtetuigen met succes in een baan om de Maan had gebracht, zette de Aziatische grootmacht zijn zinnen op een volgende onbemande ruimtemissie op de ‘rode planeet’ Mars. Yinghuo-1, wat in het Chinees zoveel betekent als ‘vuurvlieg’, was de naam van China’s eerste interplanetaire ruimtesonde. Dit kleine ruimtetuig werd ontwikkeld om wetenschappers meer te leren over de atmosfeer, het oppervlak, de ionosfeer en het magnetisch veld van Mars.

Mariner 10 was een Amerikaanse onbemande ruimtemissie waarbij een ruimtetuig een bezoek bracht aan de planeten Venus en Mercurius. Dit was de laatste missie uit NASA’s Mariner programma en was de eerste missie waarbij een ruimtetuig een bezoek bracht aan de kleine planeet Mercurius.

De Sakigake ruimtesonde was het eerste Japanse interplanetaire ruimtetuig. Dit 138 kilogram zware ruimtetuig werd op 7 januari 1985 in de ruimte gebracht en bracht op 11 maart 1986 een bezoek aan de komeet Halley. Sakigake was de voorloper van de Japanse Suisei missie en bezorgde Japanse wetenschappers en ingenieurs een hoop nieuwe informatie over interplanetaire ruimtemissies.

Het interplanetair magnetisch veld (IMF) is een deel van het magnetisch veld van de Zon dat in de interplanetaire ruimte wordt geslingerd door de zonnewind. De interplanetaire magnetische veldlijnen zijn zogezegd 'bevroren' in het plasma van de zonnewind. Door de rotatie van de Zon wordt de vorm en de houding van het IMF soms vergeleken met het patroon van watersproeier die in de tuin die ronddraait.