Indien er geen zwarte gaten of sterren in de buurt van het zonnestelsel komen, wordt verwacht dat het zonnestelsel zoals we dit nu kennen nog meer dan een miljard jaar lang zal bestaan tot het moment dat de Zon haar eerste slachtoffer opeist: de Aarde. De zon zal dan 10% feller schijnen dan ze nu doet, de straling zal verhogen en op Aarde zal het broeiheet en onleefbaar worden. Enkel in de diepste gebieden van de oceaan kan dan nog wel wat leven zijn.

Ongeveer 4,6 miljard jaar geleden bevond er zich in de kern van ons melkwegstelsel een gaswolk die voor 99% uit gassen bestond en ook uit een klein aantal microfijne stofdeeltjes. De gassen bestonden vooral uit waterstof en helium die afkomstig waren van de oerknal. De andere elementen, zoals koolsofmonoxide, koolstofdioxide, ammoniak en siliciumverbindingen, kennen hun oorsprong uit sterren die op het einde van hun leven uit elkaar spatten en hun restanten het universum inblazen.

Het zonnestelsel is een zogeheten ‘planetenstelsel’ dat bestaat uit een ster (de Zon) met daarrond tal van hemellichamen die door de zwaartekracht aan deze ster zijn verbonden. Tot het zonnestelsel behoort ook de planeet waarop wij leven (de Aarde). In dit artikel leren we ondermeer hoe het zonnestelsel is ontstaan en welke objecten er toe behoren.