De moderne natuurkunde rust voor een groot deel op twee theorieën, de kwantummechanica en de relativiteitstheorie. Beide werden in het begin van de 20ste eeuw gevonden. De eerste, de kantummechanica, bespreekt onze wereld op het allerkleinste niveau, namelijk dat van de quarks en elektronen. De twee relativiteitstheorieën (de speciale en de algemene) daarentegen zien het heel wat groter. Zo zijn vele bijwerkingen van de relativiteitstheorieën enkel merkbare bij gigantische massa's of snelheden.
Sommige dubbelsterren zijn zogeheten 'optische dubbelsterren'. Ze liggen bijna in hetzelfde zicht zodat het lijkt alsof ze dicht bij elkaar staan maar in werkelijkheid liggen beide sterren ver uit elkaar (bijvoorbeeld: Alpha Ceti en Delta Hercules). De meerderheid van de dubbelsterren of meerdere stersystemen zijn sterren die verbonden zijn door de zwaartekracht. Deze sterren noemen we 'binaire sterren'.
M43 maakt deel uit van de bekende Orionnevel (M42) maar wordt er visueel van gescheiden door enkele donkere nevels. Deze nevel omringd de jonge veranderlijke ster NU Orionis, dat M43 doet oplichten.
M89, ook gekend als NGC 4552, is een elliptisch sterrenstelsel in het sterrenbeeld Virgo (Maagd) dat behoord tot de bekende Virgocluster van sterrenstelsels. Op slechts 40' van het sterrenstelsel vind men M90, een ander lid van de Virgocluster. M89 is van het type E0. Dit zijn elliptische sterrenstelsels maar zijn bijna volledig bolvormig. Het stelsel M89 is ook bekend als een zwakke radiobron.
Een sterrenbeeld is een verzameling sterren die ogenschijnlijk een figuur vormen wanneer we deze sterren met denkbeeldige lijnen verbinden. Vanop aarde lijken deze sterren die een sterrenbeeld vormen dicht bij elkaar te staan maar in het heelal bevinden deze sterren zich vele licthjaren van elkaar. Sterrenbeelden hebben een rijke geschiedenis en hebben veelal namen gekregen die afkomstig zijn uit de Griekse of Romeinse mythologie of van dieren. de huidige indeling van de sterrenbeelden is voornamelijk gebaseerd op de sterrenatlas die in 1603 werd uitgegeven door de Duitse sterrenkundige Johannes Bayer. In dit artikel bespreken we het kleine en minder bekende sterrenbeeld Veulen (Equuleus).
De Japanse ruimtesonde Suisei (Planet-A) vliegt op een afstand van 151 000 kilometer langs de komeet Halley. Dit onbemande ruimtetuig werd op 18 augustus 1985 in de ruimte gebracht en maakte deel uit van de zogeheten'Halley Armada' dat bestond uit een reeks van internationale ruimtesondes die de komeet Halley onderzochten. Dankzij dit ruimtetuig ontdekten wetenschappers dat de snelheid van de zonnewind vertraagde van 350 km/s naar 70 km/s op toen Suisei zich op een afstand van 420 000 van de komeet bevond. Foto: JAXA
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.