Op zaterdag 4 juni 2016 heeft Rusland met succes een militaire satelliet in de ruimte gebracht waarmee onderzoekers onder andere het zwaartekrachtveld van onze planeet in kaart gaan brengen en bestuderen. De GEO-IK 2 satelliet werd met behulp van een Rockot draagraket in een lage baan om de Aarde gebracht nadat deze om 15u00 Belgische tijd was vertrokken vanop de Plesetsk lanceerbasis in het noorden van Rusland.

De succesvolle missie van de Europese ruimtesonde Venus Express is ten einde gekomen. De brandstof die Venus Express aan boord heeft, en nodig heeft voor het uitvoeren van baancorrecties, is zoals verwacht helemaal opgebruikt. Doordat er sinds eind november ook problemen zijn met de radioverbinding vermoeden wetenschappers dat het ruimtetuig hoogte aan het verliezen is. Binnen enkele weken zal Venus Express dan ook opbranden in de dichte dampkring van de planet Venus.

Ongeveer zes uur nadat vanop de Bajkonoer lanceerbasis in Kazachstan een onbemand Progress bevoorradingstuig in de ruimte werd gebracht, koppelde het ruimtetuig zich probleemloos aan het internationale ruimtestation ISS. Aan boord van dit Russisch ruimtetuig bevindt zich brandstof, zuurstof, water en voedsel.

Beal Aerospace was een Amerikaans ruimtevaartbedrijf dat in februari 1997 werd opgericht door zakenman Andrew Beal. De visie achter dit bedrijf was om met behulp van eenvoudige technologieën een reeks van goedkope zogeheten ‘Heavy Lift Launch Vehicles’ (HLLV) of superraketten, te ontwerpen. Het bedrijf had zelfs plannen om van een klein eiland in de Caraïbische Zee een moderne lanceerbasis te maken.

Vanop het Satish Dhawan Space Centre in India is op zondag 5 januari 2014 een Geosynchronous Satellite Launch Vehicle (GSLV) raket gelanceerd. Iets meer dan zeventien minuten na de start van deze belangrijke lancering zette deze raket de GSAT 14 communicatiesatelliet succesvol uit in de ruimte.

Op woensdag 5 juni 2013 bracht Europa met succes zijn vierde Automated Transfer Vehicle (ATV) in de ruimte. De 69ste Ariane 5 draagraket vertrok om 23u52 Belgische tijd vanop het ELA-3 lanceerplatform op de Europese lanceerbasis in Frans-Guyana en zette 63 minuten later probleemloos de 20,2 ton zware onbemande vrachtmodule uit in een lage baan om de Aarde op een hoogte van 270 kilometer.

In de jaren ’70 werd door de Duitse ondernemer Lutz Kayser een ambitieuze poging ondernomen om een alternatief te ontwikkelen voor de dure Europese Ariane raketten of de Amerikaanse Space Shuttles. Het goedkoop alternatief mondde uit in ’s werelds eerste commerciële lanceerbedrijf dat de naam ‘Orbital Transport und Raketen AG’ (OTRAG) droeg. Door enorme politieke druk zou het ambitieuze project echter nooit volledig operationeel worden.

'Hiten' betekent in het Japans zoveel als 'vliegende engel' en is de naam van de eerste Japanse Maanverkenner. De Hiten kunstmaan, ook gekend onder de naam 'Muses-A', werd op 24 januari 1990 gelanceerd en kreeg in de ruimte de naam 'Hiten'. Ondanks het verlies van een kleinere sonde, die mee gelanceerd werd, slaagde Japan er toch in als eerste Aziatisch land een kunstmaan tot in een baan om de Maan te brengen. Hierdoor verlegde Japan zijn technologisch kunnen.

AS-203 (Apollo Saturn-203) was de vijfde onbemande testmissie uit het Amerikaanse Apollo ruimtevaartprogramma. Deze testvlucht wordt vandaag de dag soms ook als 'Apollo 2' omschreven. Het belangrijkste doel van deze testvlucht was om het gedrag te bestuderen van de brandstof in de S-IVB raketttrap eenmaal deze zich in een gewichtloze omgeving zou bevinden. Deze S-IVB rakettrap zou tijdens bemande Apollo vluchten de astronauten van de Aarde naar de Maan moeten brengen.

SA-4 (Saturn Apollo-4) was de vierde en laatste lancering van een Saturn I raket waarbij enkel de S-I rakettrap getest werd. Deze testvlucht maakte, net als de vorige SA testvluchten, deel uit van het Amerikaanse Apollo ruimteprogramma. Opnieuw zou het gaan om een suborbitale vlucht waarbij ingenieurs vooral de structurele karakteristieken van de rakettrap zouden bestuderen. In tegenstelling tot de vorige SA tesvluchten zou men tijdens deze lancering één van de raketmotoren 100 seconden na de lancering uitzetten waardoor de brandstof voor deze raketmotor zou omgeleid worden naar de andere nog operationele raketmotoren. Voor ingenieurs was dit een belangrijke test in de ontwikkeling van de Saturn V maanraket aangezien het risico altijd bestond dat één van de vele raketmotoren steeds kon uitvallen tijdens de vlucht. Bovenop de S-I rakettrap werd voor deze testvlucht een tweede dummy rakettrap gemonteerd die dit maal uitgerust werd met het aerodynamische ontwerp van een echte tweede rakettrap.