Toon items op tag: bijna

De maand december is niet enkel gekend om Kerstmis of oudejaarsavond maar het is ook de maand waarin we kunnen genieten van de prachtige Geminiden meteorenzwerm. Onder kenners worden de Geminiden omschreven als één van de actiefste zwermen en ook één mooiste jaarlijkse meteorenzwermen die het zeker waard zijn om de koude nachten even te trotseren.

De Russische Poisk module werd op 10 november 2009 in de ruimte gebracht door middel van een Soyuz draagraket. Twee dagen later werd deze 3,7 ton zware koppelingsmodule probleemloos vastgehecht aan de Zvezda module van het internationale ruimtestation ISS. Poisk, ook beter gekend als Mini-Research Module 2, is een gelijkaardige module als Pirs en werd ontworpen en gebouwd door het Russische ruimtevaartbedrijf RSC Energia. De komst van de kleine Poisk module was de eerste grote Russische uitbreiding van het ISS sinds 2001. 

Messier 87 is een gigantisch elliptisch sterrenstelsel dat deel uit maakt van de bekende Virgocluster. Het sterrenstelsel is van het type E0-E1, zo goed als bolvormig. Messier 87 is wellicht het grootste sterrenstelsel in het Coma-Virgocluster en ligt op een afstand van ongeveer 53,5 miljoen lichtjaar. Op deze afstand komt de schijnbare diameter van 7' overeen met 120 000 lichtjaar in werkelijkheid. Dit is minder dan het bekende Andromedasterrenstelsel of onze Melkweg maar doordat het object bijna bolvormig is (de Melkweg en M31 zijn spiraalstelsels en hebben dus de vorm van een platte schijf) bevat het enorm veel massa. 

Bemande ruimtevaart heeft niet altijd geleidt tot grote successen. Eén derde van alle bemande missies kregen ooit te maken met zware technische problemen en in 2% van alle bemande missies kwam een bemanning om het leven. Deze cijfers tonen aan dat bemande ruimtevaart een zeer risicovolle onderneming is en dat men moet blijven investeren in veiligheid en nieuwe technologieën. In dit artikel vind je een opsomming van de grootste problemen waarmee ruimtevaarders te maken kregen die in sommige gevallen fataal afliepen.

De prachtige planetaire nevel NGC 6781 in het sterrenbeeld Aquila (Arend) is van magnitude 12 en heeft vanaf Aarde gezien een grootte van 1,8 boogminuten. Het bijna perfect ronde deep-sky object van gas wordt verstoord in het noorden door nabij gelegen sterren waardoor deze regio vrij diffuus lijkt. De centrale ster, die deze nevel heeft veroorzaakt, is van magnitude 16. Het hemelobject werd op 30 juli 1788 ontdekt door de Duits-Britse astronoom William Herschel. Om deze planetaire nevel te kunnen waarnemen, heb je minstens een 20 cm telescoop nodig en zeer goede omstandigheden (geen lichtpollutie).

De planetaire nevel NGC 2392 heeft magnitude van 9.5 en is ongetwijfeld één van de bekendste NGC-objecten. Deze nevel is ook bekend onder de naam 'Eskimonevel' en is terug te vinden in het sterrenbeeld Gemini (Tweelingen) tussen de sterren Pollux en Alhena. NGC 2392 ziet eruit als een bijna cirkelvormige schijf waarin je kan zien dat de buitenste ring meer dan tweemaal groter is als de binnenste. Deze planetaire nevel is bij goede omstandigheden al zichtbaar met een kleine telescoop en is een zeer geliefd deep-sky object bij amateur-astronomen en astrofotografen. Dit prachtige hemelobject is ongeveer 5 000 lichtjaar van de Aarde verwijderd en werd op 17 januari 1787 ontdekt door de Duits-Britse astronoom William Herschel.