De tiende missie van een Amerikaanse Space Shuttle kreeg de naam STS-41-B en was de vierde ruimtevlucht van het ruimteveer Challenger. Tijdens deze missie zou de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA proberen om nog één laatste record te vestigen uit de geschiedenis van de bemande ruimtevaart namelijk het uitvoeren van een ruimtewandeling waarbij de astronaut zich op eigen kracht voortbeweegt en niet afhankelijk is van zijn ruimtetuig. Hiervoor werd speciaal de Manned Maneuvering Unit (MMU) ontwikkeld waarmee astronaut Bruce McCandless uiteindelijk het record vestigde. Ondanks dit grote succes kende deze missie ook enkele tegenslagen doordat twee satellieten in een te lage baan om de Aarde terechtkwamen en de robotarm van het ruimteveer niet goed functioneerde.

De W. M. Keck Observatory is een Amerikaans astronomisch observatorium dat zich bovenop de Mauna Kea vulkaan bevindt op Hawaï op een hoogte van 4 145 meter. Aangezien deze bergtop één van de beste plaatsen is op Aarde voor astronomische waarnemingen is het dan ook logisch dat zich hier tal van observatoria bevinden.

Het Gemini Observatory is een astronomisch observatorium dat bestaat uit twee telescopen die zich op het Noordelijk en het Zuidelijk halfrond op Aarde bevinden. Beide telescopen zijn Cassegrain reflector telescopen met een diameter van 8,1 meter en werden gebouwd door een consortium dat bestaat uit Amerika, Engeland, Canada, Chili, Brazilië, Argentinië en Australië dat onder leiding staat van de Association of Universities for Research in Astronomy (AURA).

Na het succes van de eerste twee Russische bemande ruimtevluchten, waarbij de technologie van de Vostok ruimtecapsule en de effecten van gewichtloosheid op het menselijk lichaam werden getest, besloot de Sovjet-Unie nog een stap verder te gaan in zijn bemand ruimtevaartprogramma en zou het voor het eerst in de geschiedenis een dubbelvlucht organiseren. De Vostok 3 en Vostok 4 missies stonden volledig in het teken van dit experiment.

De Gemini 9A missie zal wellicht de geschiedenis in gaan als één van de meest besproken en bewogen bemande ruimtemissie uit het Amerikaanse Gemini ruimtevaartprogramma. Vier maanden voor de Gemini 9 ruimtecapsule zou gelanceerd worden, kwamen de astronauten voor deze missie, Elliot See en Charles Basset, op 28 februari 1966 om het leven toen hun T-38 straalvliegtuig het dak van een hangar raakte waarin zich ironisch genoeg de Gemini 9 ruimtecapsule op dat moment bevond. Door dit tragische ongeval werden reserveastronauten Tom Stafford en Eugene Cernan opgeroepen om de plaats in te nemen van hun verongelukte collega's.

De Amerikaanse Gemini 8 ruimtemissie was de zesde van tien bemande ruimtevluchten uit het Gemini ruimteprogramma. Tijdens deze vlucht zou Amerika voor het eerst in zijn ruimtevaartgeschiedenis een koppeling uitvoeren in een baan om de Aarde tussen twee ruimtetuigen. Gezagvoerder van de Gemini 8 ruimtecapsule was Neil Armstrong. Armstrong werd bijgestaan door piloot David Scott die tijdens deze missie de tweede ruimtewandeling zou moeten uitvoeren uit het Gemini ruimteprogramma.

De Amerikaanse Apollo 15 ruimtemissie was de negende bemande Apollo missie. Het was de vierde missie waarbij astronauten zouden landen op het oppervlak van de Maan. Deze missie was de start van een nieuwe reeks Apollo ruimtevluchten waarbij de twee astronauten, die zouden landen op het Maanoppervlak, meer tijd zouden doorbrengen op de Maan met het oog op het uitvoeren van meer wetenschappelijke experimenten.

M53, of NGC 5024, is een kleine bolvormige sterrenhoop in het sterrenbeeld Coma Berenices (Hoofdhaar). Deze bolhoop is één van de verst verwijderde die deel uitmaakt van de bekende Messiercatalogus. Het object bevindt zich op een afstand van zo'n 60 000 lichtjaar van de Aarde.

M65, M66 en NGC 3628 zijn drie spiraalstelsels in het sterrenbeeld Leo (Leeuw) die vlak bij elkaar liggen. De eerste twee worden gescheiden door slechts 21'. Samen vormen deze drie objecten het bekende 'Leo Triplet'. M65 en M66 zijn respectievelijk van het type Sa en Sb. De twee sterrenstelsels hebben een diameter van 50 000 en 70 000 lichtjaar en staan op een afstand van enkele tientallen miljoenen lichtjaren. Tot op heden zijn er nog geen supernovae ontdekt in M95.

M65, M66 en NGC 3628 zijn drie spiraalstelsels in het sterrenbeeld de Leo (Leeuw) die vlak bij elkaar liggen. De eerste twee worden gescheiden door slechts 21'. Samen vormen deze drie objecten het zogeheten 'Leo Triplet'. M65 en M66 zijn respectievelijk van het type Sa en Sb. De twee sterrenstelsels hebben een diameter van 50 000 en 70 000 lichtjaar en staan op een afstand van enkele tientallen miljoenen lichtjaren. Tot nu toe zijn er reeds drie supernovae ontdekt in het sterrenstelsel, waarvan de laatste in 1997. De helderste supernova haalde magnitude 12,2.