De Palmachim Air Force Base is niet enkel een Israëlische militaire luchtmachtbasis maar het is ook de thuishaven van de Israëlische Shavit draagraket. Deze raketten werden in het verleden gebruikt om Israëlische militaire satellieten met in de ruimte te brengen. Daarnaast kan men vanop deze basis ook militaire Arrow raketten lanceren. Het complex bevindt zich nabij de stad Rishon LeZion en de basis werd genoemd naar de Palmachim kibboets.

Het Taiyuan Satellite Launch Center bevindt zich in de Chinese Shanxi provincie en is de tweede oudste Chinese lanceerbasis. De lanceerbasis bevindt zich op 280 kilometer van de stad Taiyuan en bevindt zich in een bergachtig gebied. Aangezien het complex zich op een hoogte van 1 500 meter bevindt zijn de droge weersomstandigheden hier vaak optimaal.

Albert Einstein hoort bij de kleine groep van bekendste en belangrijkste natuurkundigen, volgens sommigen is hij zelfs de grootste. Zelfs het kleinste kind herkent het gezicht van de man die tegenwoordig synoniem staat voor intelligentie. Zijn belangrijkste verwezenlijkingen zijn waarschijnlijk de twee relativiteitstheorieën, maar hij speelde eveneens een belangrijke rol in de uitbouw van de kwantummechanica en andere theorieën. In 1921 kreeg Albert Einstein de Nobelprijs natuurkunde voor zijn werk over het 'foto-elektrisch effect', dat hij in 1905 publiceerde samen met zijn speciale relativiteitstheorie en drie andere artikels, en andere bijdragen tot de natuurkunde. In de fotochemie is er een eenheid naar hem genoemd en ook het chemisch element nummer 99, 'Einsteinium', is naar de bekende natuurkundige genoemd.

De moderne natuurkunde rust voor een groot deel op twee theorieën, de kwantummechanica en de relativiteitstheorie. Beide werden in het begin van de 20^ste eeuw gevonden. De eerste, de kantummechanica, bespreekt onze wereld op het allerkleinste niveau, namelijk dat van de quarks en elektronen. De twee relativiteitstheorieën (de speciale en de algemene) daarentegen zien het heel wat groter. Zo zijn vele bijwerkingen van de relativiteitstheorieën enkel merkbare bij gigantische massa's of snelheden.

Een enkele foton dat door een vacuüm wordt verspreid kan een roodverschuiving ondergaan in verschillende manieren. Elk van deze mechanismen produceert een Doppler-achtige roodverschuiving wat betekend dat z onafhankelijk is van de golflengte. Deze mechanismes worden omschreven als Galileo, Lorentz of algemene relativistische transformaties tussen een referentieframe en een ander referentieframe.

In de fysische kosmologie is de zogeheten 'Big Bang' (in het Nederlands gekend als de 'oerknal') een wetenschappelijke theorie die beschrijft hoe het universum ontstond uit een enorme dichte en hete vorm, ongeveer 13.7 miljard jaar geleden. Deze theorie is gebaseerd op de waarnemingen die onder andere de uitzetting van de ruimte aantonen, en werd ook aangetoond door de Hubble roodverschuiving van verafgelegen sterrenstelsels. Geëxtrapoleerd uit het verleden tonen deze observaties aan dat het universum zich uitzette vanuit een vorm waarin alle materie en energie van het universum omvatte en extreem heet en dicht was. Fysici zijn het er echter niet over eens wat hiervoor gebeurde, alhoewel de algemene relativiteitstheorie een gravitationele bijzonderheid voorspelt.

Een planetoïdenfamilie is een groep van planetoïden die gelijkaardige baanelementen hebben zoals de halfgrote as, excentriciteit en inclinatie van de baan. De leden van deze families zouden fragmenten zijn van botsingen met grotere planetoïden in het verleden. In dit artikel gaan we dieper in op het ontstaan van planetoïdenfamilies en de verschillende soorten.

Er zijn vele planetoïdengroepen te vinden in ons zonnestelsel. Naast de grote asteroïdengordel tussen de planeten Mars en Jupiter vinden we ook groepen in de omgeving van de Aarde , Mars of zelfs in de buurt van Neptunus. In dit artikel overlopen we de diverse groepen van planetoïden
die zich in ons zonnestelsel begeven.

Zwarte gaten vereisen het algemene relativistische concept van een vervormbare ruimte-tijd. Hun meest indrukwekkende verschijnselen steunen op een vervorming van de ruimte rondom hen.

Het Tanegashima Space Center (TNSC) is de grootste en belangrijkste lanceerbasis van Japan. Het complex bevindt zich op het eiland Tanegashima en werd in 1969 opgericht door het toenmalige National Space Development Agency of Japan (NASDA). De lanceerbasis wordt vandaag de dag gebruikt voor het lanceren van zowel sondeerraketten alsook zwaardere raketten.