De Amerikaanse ruimtesonde New Horizons is de omloopbaan van de planeet Neptunus gepasseerd. Dit is de laatste grote passage van New Horizons langs een hemelobject of een omloopbaan alvorens het onbemande ruimtetuig op 14 juli 2015 langs de dwergplaneet Pluto vliegt.

Het binnenste maantje rondom de planeet Neptunus is voor het eerst sinds zijn ontdekking 1989 opnieuw gezien. Tijdens de 45ste bijeenkomst van de Division for Planetary Sciences (DPS) van de American Astronomical Society in Colorado werd bekendgemaakt dat het maantje opnieuw werd gezien op foto's die gemaakt werden door de Hubble Space Telescope.

Aan boord van de twee legendarische en onvermoeibare Voyager ruimtetuigen bevinden zich twee heel bijzondere grammofoonplaten. De twee gouden platen bevatten geluiden en beelden die het leven op Aarde zo goed mogelijk moeten weergeven. Beide platen zijn bedoeld als boodschap aan buitenaardse levensvormen en staan symbool voor het begin van ‘interstellaire communicatie’.

Al eeuwen lang droomt de mens er van om de Aarde te verlaten en nieuwe werelden te ontdekken. Toch heeft het geduurd tot 1961 eer de mens zijn eerste stapjes zette in 'de ruimte'. Vandaag de dag leven en werken verschillende mensen permanent in een baan om de Aarde en is ruimtevaart onmisbaar geworden in onze moderne technologische maatschappij. In dit artikel wordt aan de hand van een uitgebreide tijdlijn een overzicht gegeven van alle belangrijke mijlpalen en verwezenlijkingen uit zowel de bemande alsook de onbemande ruimtevaart.

Nereïde werd in 1949 ontdekt door Gerard Kuiper en is de derde grootste maan van Neptunus. Veel informatie over dit object hebben wetenschappers niet aangezien de Voyager 2 ruimtesonde zich op een afstand van 4,7 miljoen kilometer bevond van deze maan toen het tuig langs Neptunus vloog. Opvallend aan deze onregelmatige maan is zijn hoge excentriciteit waardoor dit object zich op een bepaald moment op slechts 1 372 000 kilometer van Neptunus bevindt en op andere momenten 9 655 000 kilometer van de gasreus verwijderd is.

Triton is met zijn gemiddelde diameter van 2.700 kilometer de grootste maan van Neptunus. Dit object werd in 1846 ontdekt en werd genoemd naar de Griekse god van de zee Triton. In augustus 1989 maakte de Amerikaanse Voyager 2 ruimtesonde als enigste ruimtetuig een scheervlucht langs deze maan. Vandaag de dag is de meeste informatie die we hebben van deze maan dan ook afkomstig van deze ruimtesonde. Triton blijkt een bijzondere maan te zijn die enkele specifieke kenmerken heeft waardoor wetenschappers dan ook vermoeden dat dit object niet afkomstig is van Neptunus.

Proteus is de tweede grootste maan van Neptunus en werd in 1989 ontdekt door Stephen P. Synnot en Bradford Smith die foto’s bestudeerde die gemaakt werden door de Amerikaanse ruimtesonde Voyager 2. Ondanks het feit dat deze maan niet veel groter is dan die andere Neptunusmaan Nereide werd Proteus pas heel laat ontdekt aangezien dit object zeer donker is en zich heel dicht bij Neptunus bevindt. Deze maan heeft, in tegenstelling tot vele andere manen, geen mooie ronde vorm en heeft een gemiddelde diameter van ongeveer 418 kilometer.

Titania werd in 1787 ontdekt door de Britse astronoom William Herschel en werd vernoemd naar de koningin uit William Shakespeare’s werd 'A Midsummer Night's Dream'. Met een diameter van 1 578 kilometer is Titania de grootste maan van Uranus en deze bevindt zich op een afstand van 436 270 kilometer van deze planeet. In 1986 bracht de Amerikaanse ruimtesonde Voyager 2 en deze maakte op dat moment foto’s van het zuidelijk halfrond van Titania. Tot op heden is al onze kennis over deze natuurlijke satelliet van Uranus gebaseerd op de foto’s van de Voyager 2 en kunnen we vaststellen dat Titania voor 50% bestaat uit waterijs, 30% gesteenten en 20% methaanverbindingen.

Ariel is de twaalfde maan van Uranus en werd in 1851 ontdekt door de Britse astronoom William Lassell. De naam “Ariel” is afkomstig uit William Shakespeare’s werk 'The Tempest' waar het de naam van een gevaarlijke geest was. Deze Uranus maan heeft een diameter van 1 158 kilometer en werd in 1986 bezocht door de Amerikaanse ruimtesonde Voyager 2 die tot op heden nog steeds de enigste gedetailleerde foto’s maakte van dit hemellichaam.

Io is samen met de manen Callisto, Europa en Ganymedes één van de vier grootste manen van Jupiter en begeeft zich van alle 4 het meest dichtst bij haar moederplaneet. Deze maan, die een diameter heeft van 3.642 kilometer, werd in 1610 ontdekt door Galilei Galileo en is, naast de aarde, het meest vulkanisch actieve gebied uit ons zonnestelsel.