Wubbo Ockels tijdens de STS-61-A ruimtevlucht
Foto: NASA / ESA

In Nederland is op zondag 18 mei 2014 Wubbo Ockels overleden. Wubbo Ockels ging in 1985 als eerste Nederlander de ruimte in aan boord van het ruimteveer Challenger tijdens de STS-61-A ruimtemissie. De Nederlandse ruimtevaarder overleed in het Anthoni van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam aan de gevolgen van niercelkanker. 

Nadat Wubbo Ockels, die in 1946 werd geboren in Almelo, in 1978 promoveerde als doctor in de natuurkunde werd hij in datzelfde jaar door de Europese ruimtevaartorganisatie ESA geselecteerd om mee te werken aan het Spacelab ruimteprogramma dat een samenwerkingsproject was tussen de Verenigde Staten en Europa. Ockels volgde in 1980 en 1981 zijn astronautenopleiding in Texas waarna hij tijdens de eerste Spacelab ruimtemissie in 1983 het contact onderhield tussen de vluchtleiding in Houston en de wetenschappers die deel uitmaakten van de eerste Spacelab missie. Uiteindelijk werd de Nederlander geselecteerd om deel uit te maken van de STS-61-A ruimtevlucht die ook gekend was als de Spacelab D1 missie. Deze missie ging op 30 oktober 1985 van start en stond in het teken van wetenschappelijk onderzoek dat voornamelijk gefinancierd werd door het toenmalige West-Duitsland. Zo bevonden er zich naast Wubbo Ockels ook nog eens twee Duitse ruimtevaarders onder de bemanning en werden er tijdens deze missie tal van experimenten uitgevoerd aan boord het Spacelab ruimtelabo dat zich in het vrachtruim bevond van het ruimteveer Challenger. Dit was de 9de missie van het Amerikaanse ruimteveer Challenger en de derde maal dat het Spacelab ruimtelabo mee ging aan boord van het ruimteveer Challenger. Tijdens deze ruimtemissie was Ockels verantwoordelijk voor de vele meetapparatuur waarmee tal van experimenten werden uitgevoerd. Op 6 november 1985 keerde Wubbo Ockels aan boord van het ruimteveer terug naar de Aarde. Dit was uiteindelijk ook de laatste succesvolle missie van het ruimteveer Challenger aangezien dit ruimteveer vier maanden later op 28 januari 1986 tijdens de lancering uit elkaar spatte. 

Na zijn geslaagde ruimtemissie was Wubbo Ockels werkzaam bij het ESTEC onderzoekscentrum in Noordwijk en werd hij in 1992 aangesteld als deeltijdshoogleraar aan de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek van de Technische Universiteit Delft (TU Delft). Vanaf 1 september 2003 was hij voltijdshoogleraar Duurzame Technologie. Hij was als bijzonder hoogleraar ook verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen. Na zijn carrière als ruimtevaarder werkte Wubbo Ockels ook aan tal van onderzoeksprojecten. Zo zette hij zich jarenlang in voor projecten op vlak van milieu, groene energie en mobiliteit als De Groene Grachten, de Superbus, de laddermolen en een zero-emission zeilschip. Tussen 1987 en mei 1989 presenteerde Wubbo Ockels ook het populaire Nederlandse wetenschappelijke televisieprogramma Kijk-TV. Om deze Nederlandse ruimtevaarder te eren voor zijn succesvolle ruimtemissie en carrière werd door de Internationale Astronomische Unie een planetoïde naar hem genoemd (9496 Ockels) en wordt er sinds 1986 tweejaarlijks de Wubbo Ockelsprijs uitgereikt. Mensen die een uitzonderlijke prestatie hebben geleverd op het gebied van natuurwetenschappen of techniek en een band hebben met Groningen maken kans op deze prijs. 

Wubbo OckelsWubbo Ockels (links) - Foto: NASA

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.