Een sterrenbeeld is een verzameling sterren die ogenschijnlijk een figuur vormen wanneer we deze sterren met denkbeeldige lijnen verbinden. Vanop aarde lijken deze sterren die een sterrenbeeld vormen dicht bij elkaar te staan maar in het heelal bevinden deze sterren zich vele licthjaren van elkaar. Sterrenbeelden hebben een rijke geschiedenis en hebben veelal namen gekregen die afkomstig zijn uit de Griekse of Romeinse mythologie of van dieren. de huidige indeling van de sterrenbeelden is voornamelijk gebaseerd op de sterrenatlas die in 1603 werd uitgegeven door de Duitse sterrenkundige Johannes Bayer. In dit artikel bespreken we het minder bekende sterrenbeeld Camelopardalis (Giraffe).
Algemeen
Camelopardalis (Giraffe) is de naam van een groot maar zwak sterrenbeeld van het noordelijk halfrond en werd voor het eerst geïntroduceerd door Jakob Bartsch in 1624 maar werd wellicht eerder al opgemerkt door de Duitse cartograaf en sterrenkundige Petrus Plancius.
Mythologie
Aan Camelopardalis (Giraffe) is geen mythologisch verhaal verbonden met zijn sterren aangezien het een vrij modern sterrenbeeld is en voor het eerst opgenomen werd door Jakob Bartsch. De betekenis van het woord 'camelopardalis' komt van het Latijn en staat voor 'giraffe'.
Aangrenzende sterrenbeelden
- Draco
- Ursa Minor
- Cepheus
- Cassiopeia
- Perseus
- Auriga
- Lynx
- Ursa Major
Wat zijn de belangrijkste sterren?
Hoewel Camelopardalis het 18ste grootste sterrenbeeld is, blijkt het geen erg helder sterrenbeeld te zijn. De helderste sterren zijn slechts van de 4de magnitude. β Camelopardalis is de helderste ster met een schijnbare magnitude van 4,03. Deze ster is een dubbelster met elk een magnitude van 4,0 en 7,4. De tweede helderste is CS Camelopardalis, welke zowel geen Bayer of Flamsteed nummer heeft. Het heeft een magnitude van 4,21 en is licht variabel.
Welke andere objecten zijn er te vinden in Camelopardalis?
Ondanks het feit dat dit een minder bekend en zwak sterrenbeeld is, bezit dit toch tal van belangrijke deep-sky objecten waardoor Camelopardalis interessant is voor amateurastronomen. NGC 2403 is een spiraalvormig sterrenstelsel op ongeveer 8 miljoen lichtjaar afstand van de Aarde en heeft een schijnbare helderheid van magnitude 8,4. Dit spiraalsterrenstelsel werd ontdekt door William Herschel in 1788 en eind 2004 werden in dit gebied twee supernova uitbarstingen waargenomen. De diameter van het sterrenstelsel NGC 2403 bedraagt ongeveer 50 000 lichtjaar. Een ander noemenswaardig deep-sky object in Camelopardalis is de open sterrenhoop NGC 1502. Deze cluster heeft een schijnbare helderheid van magnitude +6,9 en bestaat uit ongeveer 45 sterren. NGC 1502 werd op 3 november 1787 ontdekt door de Duits-Britse astronoom William Herschel. In de buurt van NGC 1502 kunnen we ook de sterrenrij 'Kemble's Cascade' terugvinden dat in 1980 werd ontdekt door de amateur astronoom Lucian Kemble. Deze sterrenrij vormt een mooi asterisme dat bestaat uit een twintigtal kleurrijke sterren die zich schijnbaar op één lijn bevinden en al makkelijk kunnen waargenomen worden met kleine en middelgrote telescopen. Voor wie een grote telescoop heeft, kan een het deep-sky object IC 342 een mooie uitdaging zijn om dit op te zoeken en waar te nemen. Dit spiraalvormig sterrenstelsel is van de 10de magnitude en heeft de bijnaam 'The Hidden Galaxy' doordat dit niet altijd makkelijk terug te vinden is. IC 342 werd in 1895 ontdekt door de Britse astronoom William Frederick Denning.
Het prachtige sterrenstelsel NGC 2403 in het sterrenbeeld Camelopardalis - Foto: Adam Block/Mount Lemmon SkyCenter/University of Arizona
