Zonder telescoop
I. De camera
I.1. Onderdelen
De meest aangeraden camera is de 24x36 mm spiegelreflexcamera. 24x36 mm staat voor het negatiefformaat. Er bestaan ook 45x60 en 60x60 mm formaten, maar deze worden maar zeer zelden toegepast in de sterrenfotografie. Om u te laten kennismaken met de camera leggen we aan de hand van een Nikon FM3 de functies uit.
II.1.Algemeen
Als belangrijkste element in de astrofotografie is de film en daarmee ook de keuze ervan zeer belangrijk. De gevoeligheid van de film wordt uitgedrukt in ASA, of ISO. Deze 2 grootheden hebben dezelfde waarde en mogen door elkaar gebruikt worden. Hoe hoger het getal (bestaand: 50, 100,150,200,400,600,800,1600,3200) na de 3-lettercode, hoe hoger de gevoeligheid. Een film met hogere gevoeligheid dan 800 ASA wordt afgeraden omdat het beeld veel scherpte verliest. Aangeraden is een film van 400 ASA
We beginnen met het meest eenvoudige, het statief. Het statief zorgt ervoor dat de camera gericht kan worden naar elk punt van de hemel, en dat de camera vast en stil staat. Foto's nemen uit de hand overdag mag omdat de belichtingstijd zeer kort is. 's Nachts is de minste trilling fataal omdat de sluiter langer open is.
I.Werking
Na het maken van die eerste foto's heb je waarschijnlijk al vlug de drang naar
een systeem dat ervoor zorgt dat de sterren bij belichtingstijden langer dan
ong. 30 sec zich tonen als sterren, en niet als strepen. Of u wilt niet alleen
sterren fotograferen, maar ook de melkweg en deep-sky objecten zoals heldere
nevels, sterrenstelsels en sterrenhopen. Een goedkoop alternatief dat zelf te
maken is, is het volgplankje (vertaald van 'barndoor mount').
Het principe van het volgplankje berust op het roteren van de camera rond een
as die parallel staat met de aardas (of ongeveer de Poolster).
Het volgplankje bestaat uit twee plankjes, die aan de rechterkant verbonden
zijn met een scharnier. Het vaste plankje (dat dus niet zal bewegen), staat
zodanig gekanteld dat het naar de Poolster wijst. Met een bout met eraan gemonteerd
hendeltje kan de tweede plank weggeduwd worden van de eerste plank. De camera,
die zo dicht mogelijk bij het scharnier is gemonteerd, beweegt en roteert mee.
De snelheid van de rotatie van het tweede plankje moet zo zijn dat deze een
volledige ronde in n dag maakt. Dit is de ook de tijd waarin de sterren 1
ronde voltooien.
Het is een waardige FAQ in de astrofotografie: 'Hoe lang moet ik belichten'? Het hangt van veel factoren af, die worden uitgelegd in 2 onderverdelingen. Eerst worden enkele basismethoden uitgelegd, daarna worden de verschillende factoren besproken en vervolgens gaan we de goede belichtingstijd voor jouw doel, camera, hemelomstandigheden, film, ? berekenen.
In dit artikel wordt de volledige bouw van het dubbelarmig volgplankje besproken. Voor je echter begint met de bouw moet je op de hoogte zijn van de werking en het gebruik van het volgplankje.
Degenen die lid zijn van een fotoclub kennen dit fenomeen; het maken van nachtfoto’s gewapend met statief, camera en draadontspanner voor tijdsopnamen. Al snel maak je mooie sfeerbeelden! Een landschap met bomen, een rivier, in de verte een snelweg waar de auto’s witte en rode strepen trekken met hun lichten. Misschien vind je wel ergens een maansikkel of enkele sterren op de foto… Amateurastronomen streven een gelijkaardig doel na… Zij willen gedetailleerde opnamen maken van hemellichamen. Al snel ontdekken ze dat beweging een probleem is! Wanneer je de sterren wil fotograferen met bvb een telelens, heb je al snel strepen i.p.v. puntjes op de foto. Het is immers de Aarde die draait en de sterren en planeten bewegen door ons beeldveld.
Waarnemen
Deepsky
Catalogen
Gidsen
Hemelverschijnselen
Steun Spacepage
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.
Ruimtevaart in China
Dit gebeurde vandaag in 1996
De Japanse amateur-astronoom Yuji Hyakutake ontdekt de komeet C/1996 B2 die later bekend raakt als komeet Hyakutake. Deze zeer heldere langperiodieke komeet kon in 1996 maandenlang met het blote oog worden waargenomen en passeerde de Aarde op 25 maart 1996 op een afstand van slechts 15 miljoen kilometer. Op de komeet Hyakutake werden zowel ethaan als methaan gevonden wat voor het eerst op een komeet werd aangetoond.
Redacteurs gezocht
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerker