De Ranger 8 ruimtesonde
Foto: NASA

De Amerikaanse Ranger 8 missie maakte deel uit van het onbemande Ranger programma en had als doel een ruimtetuig te laten neerstorten op het oppervlak van de Maan. Op 17 februari 1965 werd Ranger 8 in de ruimte gebracht vanop de Cape Canaveral lanceerbasis waarna deze Maanverkenner drie dagen later aankwam bij onze trouwe buur.

Tijdens de afdaling naar het oppervlak van de Maan werden zoveel mogelijk foto's gemaakt van het verlaten Maanoppervlak die later nauwkeurig bestudeert werden door tal van wetenschappers. Bijna 65 uur nadat Ranger 8 was gelanceerd sloeg het tuig gecontroleerd in op het oppervlak van de Maan en stuurde deze tot voor zijn impact duizenden foto's terug naar de Aarde.

Doel van de missie

Met deze missie wou het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA zoveel mogelijk informatie verzamelen over het oppervlak van onze Maan. Deze informatie zou van zeer groot belang zijn in de verdere voorbereidingen van het bemande Apollo maanprogramma. De data zou men verkrijgen door een ruimtetuig gecontroleerd te laten neerstorten op het Maanoppervlak. Tot net voor de impact zou het tuig beelden van het Maanoppervlak terugsturen naar de Aarde die dan uiteindelijk zouden onderzocht worden door geologen en andere wetenschappers.

De Ranger 8 ruimtesonde

Net zoals de Ranger 6, 7 en 9 noemde men Ranger 8 ook wel een 'Block 3' ruimtetuig. Deze derde generatie Ranger ruimtetuigen beschikte over modernere hardware en een zeshoekig aluminium frame waar zich het propulsiesysteem en de power units op bevonden. Bovenop dit frame bevond zich een module met een conische vorm waarin zich zes televisiecamera's bevonden. Deze televisiecamera's moesten voor zoveel mogelijk hoge resolutiebeelden zorgen van het Maanoppervlak. Helemaal onderaan het zeshoekig frame van de Ranger 8 werden twee zonnepanelen gemonteerd die elk 1,5 meter lang waren. Aangezien het Ranger 8 tijdens zijn reis naar de Maan een baanmoeuvre moest uitvoeren, werd het tuig voorzien van een raketmotor die een kracht kon produceren van 224 Newton. Het oriëntatie en hoogte controlesysteem bestond uit drie gyroscopen, vier primaire zonnesensoren, twee secundaire zonnesensoren en één sensor gericht op de Aarde. Op de twee zonnepanelen bevonden zich 9 792 zonnecellen die maximaal 200 Watt energie konden leveren. Alles samen was het Ranger 8 ruimtetuig 3,6 meter hoog en had het een gewicht van 367 kilogram.

Lancering en missie

Op 17 februari 1965 werd de Ranger 8 maanverkenner probleemloos in de ruimte gebracht door middel van een Atlas-Agena B draagraket. De Agena B rakettrap bracht het ruimtetuig na de lancering tot in een tijdelijke baan om de Aarde op een hoogte van 185 kilometer. Veertien minuten na de lancering werd de Agena B rakettrap gedurende 90 seconden tot ontbranding gebracht waardoor de Ranger 8 zich nu losmaakte van de zwaartekracht van de Aarde en begon aan zijn reis naar de maan. Eenmaal het ruimtetuig zich losgekoppeld had van de Agena B rakettrap werden de twee zonnepanelen probleemloos opengevouwen. Toen Ranger 8 zich op 18 februari 1965 op een afstand van 160 000 kilometer van de Aarde bevond werd een gepland baanmanoeuvre uitgevoerd. Uiteindelijk bereikte Ranger 8 op 20 februari 1965 onze Maan en nam het zijn eerste foto van de Maan toen het tuig er zich 2 510 kilometer van bevond. Tijdens de volgende 23 minuten stuurde Ranger 8 maar liefst 7 137 foto's terug naar de Aarde. De laatste foto werd net voor de impact ontvangen in het vluchtleidingscentrum en had een resolutie van 1,5 meter. Ranger 8 stortte met een snelheid van 2,6 kilometer per seconde neer in het Mare Tranquillitatis gebied. Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA omschreef deze missie als geslaagd aangezien Ranger 8 slechts 24 kilometer van zijn voorziene impactplaats neerstortte en het tuig tot op het einde uitstekend functioneerde.

Ranger 8
Lancering van de Ranger 8 ruimtesonde - Foto: NASA

Ontdekkingen

Ranger 8 maakte unieke beelden van het zuidelijke deel van Oceanus Procellarium en Mare Nubium. Uiteindelijk stortte de Maanverkenner neer in het Mare Traquillitatis gebied waar 4,5 jaar later de Apollo 11 astronauten zouden landen en wandelen. Alles samen stuurde Ranger 8 meer dan 7 000 foto's terug naar de Aarde.

Ranger 8
Foto van de kraters Ritter en Sabine gemaakt door de Ranger 8 maanverkenner - Foto: NASA

Kostprijs

De kostprijs van het totale Amerikaanse Ranger ruimteprogramma bedroeg 170 miljoen dollar. In dit bedrag zit de ontwikkeling en lancering van 9 Ranger ruimtetuigen.

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1807

Het gebeurde toen

De Duitse astronoom Heinrich Wilhelm Matthias Olbers ontdekt de planetoïde 4 Vesta. Dit is de op twee na grootste planetoïde in de hoofdring tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter en is tussen de 468 en 530 kilometer in diameter. Haar grootte en haar ongewoon heldere oppervlak maken van Vesta ook de helderste planetoïde. De vorm van Vesta is ongeveer bolvorming en het oppervlak en het oppervlak wordt gekenmerkt door een enorme krater met een diameter van 460 kilometer op de zuidpool. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

23%

Sociale netwerken