Twee Amerikaanse Space Shuttles op het Kennedy Space Center.
Foto: NASA

De STS-35 ruimtemissie was de tiende bemande ruimtevlucht die uitgevoerd werd met het Amerikaanse ruimteveer Columbia. Deze missie stond helemaal in het teken van het ontplooien van de ASTRO-1 ruimtetelescoop. Aan boord van het ruimteveer bevonden zich 7 astronauten. De belangrijkste taak van deze ruimtevaarders was het uitvoeren van tal van astronomisch onderzoeken van het universum in zowel het röntgen- alsook het ultravioletgedeelte van spectrum met het ASTRO-1 ruimteobservatorium. Dit was de 38ste vlucht van een Amerikaans ruimteveer. In totaal maakte 7 bemanningsleden tijdens deze ruimtevlucht 144 omwentelingen om onze planeet.

Crew info

De gezagvoerder aan boord van het ruimteveer Columbia tijdens deze missie was Vance D. Brand die in 1975 al een eerste keer de ruimte in ging tijdens het Apollo-Soyuz programma en later nog eens twee maal deel uitmaakte van een Space Shuttle crew tijdens de STS-5 en STS-41-B missies. Tijdens de STS-41-B ruimtevlucht in 1984 was Brand al eens gezagvoerder van een ruimteveer. Tijdens deze STS-35 missie werd hij in de cockpit bijgestaan door Guy S. Gardner die in 1988 ook al piloot was van het ruimteveer Atlantis tijdens de STS-27 missie. Naast Brand en Gardner bevonden zich ook drie Mission Specialists en twee Payload Specialists in het ruimteveer Columbia. John M. Lounge was de Mission Specialist met de meeste ervaring. Hij ging in 1985 en 1988 al eens de ruimte in tijdens de STS-51-I en STS-26 ruimtevluchten. Voor Payload Specialists Samuel T. Durrance en Ronald A. Parise was deze missie hun eerste ruimteavontuur en voor de twee overige Mission Specialist Jeffrey Hoffman en Robert A. Parker was dit hun tweede. Samuel Durrance en Ronald Parise waren twee Amerikaanse wetenschappers die zich gespecialiseerd hadden in astronomisch onderzoek. Naast deze STS-35 ruimtemissie gingen beiden nog eens de ruimte in tijdens de STS-67 ASTRO-2 missie.

De STS-35 bemanning - Foto: NASA

Lancering en missie

De eerste poging om het ruimteveer Columbia te lanceren was voorzien voor 16 mei 1990 maar wegens een probleem met de koelinstallaties van het ruimteveer werd de lancering verplaatst naar 30 mei. Tijdens het voltanken van de External Tank op 30 mei merkte het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA een lek op waardoor de lancering opnieuw werd uitgesteld. Toen men op 6 juni de External Tank opnieuw probeerde vol te tanken merkte men opnieuw het lek op en werd er beslist het ruimteveer over te brengen naar de Vehicle Assembly Building op 12 juni voor herstelling. Uiteindelijk werd het ruimteveer Columbia op 9 augustus 1990 terug overgebracht naar lanceercomplex A en had men een nieuwe lanceerdatum voorzien op 1 september. Twee dagen voor de lancering merkte men een technisch probleem op bij de ASTRO-1 ruimtetelescoop waardoor men de lancering moest verplaatsen naar 6 september. Toen men de External Tank van het ruimteveer op 6 december opnieuw liet vollopen met vloeibare zuurstof en waterstof merkten vluchtleiders terug een lek op in het ruimteveer waardoor de NASA verplicht was de lancering opnieuw voor lange tijd uit te stellen. Om andere missies niet in het gedrang te brengen besliste men het ruimteveer Columbia op 8 oktober 1990 te verplaatsen naar lanceercomplex B. Uiteindelijk besliste orkaan Klaus dat de Columbia op 9 oktober moest overgebracht worden naar de Vehicle Assembly Building. Op 14 oktober werd het ruimteveer voor een derde maal van de VAB naar het lanceercomplex gerold waarna men op 30 oktober een test ondernam om te zien of er zich nog lekken bevonden in het ruimteveer of de External Tank. Uiteindelijk kon de Columbia op 2 december gelanceerd worden vanop lanceercomplex 39B. Tot op heden is dit nog steeds de enige missie die zo vaak werd uitgesteld.

Het ASTRO-1 astronomisch observatorium in het laadruim van het ruimteveer - Foto: NASA

Het hoofddoel van deze missie was het uitvoeren van astronomische observaties met de ASTRO-1 ruimtetelescoop die zich in het laadruim van het ruimteveer Columbia bevond, wat beschikte over vier telescopen; de Hopkins Ultraviolet Telescope (HUT), de Wisconsin Ultraviolet Photo-Polarimeter Experiment (WUPPE), de Ultraviolet Imaging Telescope (UIT) en de Broad Band X-Ray Telescope (BBXRT). Andere experimenten aan boord van het ruimteveer waren het Shuttle Amateur Radio Experiment-2 (SAREX-2) en het Space Classroom Program waarmee men jongeren wou betrekken bij wetenschap en technologie. De STS-35 missie werd een dag eerder dan gepland stopgezet vanwege slechte weersomstandigheden boven de Edwards Air Force Base in Californië. Volgens wetenschappers van de Marshall en Goddard Space Fight Centres werd 70% van de behaalde doelstellingen behaald. Het ruimteveer landde op 10 december 1990 op landingsbaan 22 van de Edwards Air Force Base waarna de Columbia op 20 december terug overgevlogen werd naar het Kennedy Space Center in Florida.

Cijfers en overzicht

  • 38ste bemande Amerikaanse Space Shuttle missie
  • Aantal astronauten: 7
  • Duur missie: 8 dagen, 23 uur
  • Aantal omwentelingen: 144
  • Baan coördinaten: 352 x 362 kilometer
  • Hellingshoek van de baan: 28.5°
  • Afgelegde afstand: 6 000 658 kilometer
Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.